نوزاد گریان شما سعی می کند چه بگوید ؟

نوزاد گریان شما سعی می کند چه بگوید ؟ نوزادان اخلاق های خاص خود را دارند درست مثل بزرگسالان.

زمانی که شناخت شما از نوزادتان بیشتر شد, شما در درک اینکه چرا نوزاد شما گریه می کند تخصص بیشتری پیدا می کنید. پنتلی می گوید طی زمان شما گریه های خاص را می شناسید انگار که آنها با کلمات صحبت می کنند. علاوه بر این سیگنال های گریه, شما می توانید اغلب با موقعیت پیرامون نوزاد تعیین کنید که چرا او گریه می کند. بعضی از دلایل برای نوزاد گریان شما عبارتند از:

گرسنگی : اگر سه یا چهار ساعت از زمان آخرین وعده تغذیه کودک گذشته است, اگر او تازه بیدار شده است یا اگر او جای خود را حسابی کثیف کرده است و شروع به گریه می کند احتمالا گرسنه است. غذا دادن احتمالا کودک گریان را به کودکی آرام تبدیل خواهد کرد.

خستگی : به دنبال این نشانه ها باشید: فعالیت کاهش یافته, از دست دادن علاقه به افراد و اسباب بازی ها, مالیدن چشمها و آشکار تر از همه خمیازه کشیدن. اگر شما متوجه هر کدام از این ها در نوزاد گریان خود بشوید, او ممکن است فقط نیاز به خواب داشته باشد.

ناراحتی: اگر نوزاد شما ناراحت است – بیش از حد خیس, داغ, سرد,  خسته- او نوعا پشت خود را موقع گریه کردن خم می کند یا پیچ وتاب می خورد انگار که تلاش می کند که از منبع ناراحتی خود دور شود. سعی کنید که مشخص کنید چه چیزی ناراحتی او را ایجاد می کند و مشکل را حل کنید.

درد: گریه درد ناگهانی و شدید است دست مثل زمانی که بزرگسال یا کودک بزرگتر موقعی که آسیب می بیند داد می زند. این ممکن است شامل گریه های طولانی دنبال شده با مکث باشد که طی آن نوزاد گریان شما به نظر می رسد که نفسش بند می آید. او سپس نفس خود را آزاد می کند و گریه طولانی دیگری را شروع می کند. دمای بدن کودک خود را بررسی کنید و او را لخت کنید تا بدن او را برای هر منبع آشکار درد یا ناراحتی بررسی کنید.

تحریک بیش از حد: اگر اتاق شلوغ باشد, افرادی سعی کنند توجه کودک شما را جلب کنند, جغجغه ها تکان بخورند, جعبه های موسیقی در حال نواختن موسیقی باشند و کودک شما ناگهان چشم های خود را ببندد و گریه کند (یا سر خود را دور کند) او ممکن است از تمام اتفاقاتی که اطراف او می افتد خسته شده باشد و بخواهد که کمی آرامش پیدا کند. او را از آن موقعیت خارج کنید و اوقات ساکتی را با هم بگذرانید.

بیماری: گریه ضعیف همراه با ناله ممکن است نشان دهد که نوزاد شما مریض است. این راهی است که او می گوید من احساس بدحالی می کنم. اگر نوزاد شما به نظر بیمار ما آید, به دنبال علائم بیماری باشید و با پزشک خود تماس بگیرید.

ناامیدی: کودک شما تازه در حال یادگیری این است که چطور دست ها و پاهای خود را کنترل کند. او ممکن است سعی کند که انگشتان خود را به دهان ببرد یا به اسباب بازی جالبی دست خود را برساند اما بدن او همکاری نمی کند. او از ناامیدی جیغ می زند به خاطر اینکه نمی تواند کاری که می خواهد را انجام دهد. تمام چیزی که او لازم دارد کمی کمک است.

تنهایی: اگر نوزاد شما طی تغذیه به خواب برود و شما او را در تخت بگذارید اما اندکی بعد از آن با گریه بیدار شود, ممکن است به  این معنی باشد که می گوید که او دلش گرمای آغوش شما را می خواهد و نمی خواهد تنها باشد. در آغوش گرفتن او برای خوابیدن می تواند او را آرام کند.

نگران است یا ترسیده است: اگر نوزاد شما ناگهان خود را در دستان فرد دیگری بیابد و صدای شاد او تبدیل به گریه شود, او تلاش می کند به شما بگوید که ترسیده است. او این فرد جدید را نمی شناسد و مامان یا بابای خود را می خواهد. به شخص توضیح دهید که او کمی زمان می خواهد که با افراد جدیدی کنار بیاید و سعی کنید که اجازه دهید این دو یکدیگر را بشناسند در حالیکه شما نوزاد را در دستان خود نگه می دارید.

کسل شدن. نوزاد شما در صندلی نوزاد خود برای ۲۰ دقیقه نشسته است در حالیکه شما صحبت می کنید و با دوستان خود ناهار می خورید. او خسته, گرسنه یا ناراحت نیست اما گریه بی قراری را شروع می کند. او ممکن است بخواهد بگوید که کسل شده است و نیاز به چیز جدیدی برای نگاه کردن یا لمس کردن دارد. چرخاندن صندلی او برای اینکه او چیز جدیدی را ببیند یا دادن اسباب بازی به او می تواند موثر باشد.

کولیک. اگر نوزاد شما برای دروه های طولانی در هر روز گریه می کند به صورتی که نمی توانید او را آرام کنید, او ممکن است کولیک داشته باشد. نوزادان با کولیک بمدت ساعت ها در روز گریه می کنند معمولا بیشتر در ساعات عصر. آنها در زمان های دیگر روز حالشان خوب است و به خوبی می خورند و رشد می کنند. هیچ کس نمی داند چه چیزی باعث کولیک می شود. درست مثل بزرگتر ها نوزادان توانایی های متفاوتی برای تحمل تجربه های جدید دارند. علت کولیک هرچه که باشد, شما خوشحال می شوید که بدانید معمولا بعد از چهار ماهگی کولیک باقی نمی ماند.

​نوزاد گریان شما: نیازهای اولیه او را برطرف کنید

از صدای سفید استفاده کنید. رحم جای بسیار پر سر و صدایی بوده است. مدتی نه خیلی زیاد قبل, نوزاد شما این صدا را ۲۴ ساعت در روز شنیده است. گاهی نوزاد شما می تواند با صدای سفید آرام شود – یعنی صدایی که پیوسته و یکنواخت است مثل صدای ضربان قلب, باران, حالت ثابت بین ایستگاه های رادیویی و جاروبرقی شما. بعضی ساعت های زنگدار حتی عملکرد صدای سفید را دارد.

اجازه دهید که نوزاد گریان شما چیزی را بمکد. طبیعی ترین پستانک سینه مادر است اما زمانی که این امکان پذیر نیست, شیشه شیر, پستانک, انگشت های خود کودک, اسباب بازی دندان گیر یا انگشت کودک پدر می تواند به عنوان وسیله راحتی عمل کند.

نواختن موسیقی. موسیقی آرام و صلح آمیز یک آرم کننده نوزاد عالی است. به این خاطر بوده است که لالایی خواندن در میان نسل ها ادامه داشته است. شما نیازی نیست که خواننده حرفه ای باشید تا برای نوزاد خود آهنگ بخوانید. نوزاد شما تنها دوست دارد صدای شما را بشنود. علاوه بر آهنگ های خاص شما, نوزادان معمولا عاشق این هستند که هر نوع موسیقی را بشنوند. تون های مختلف را آزمایش کنید, زیرا نوزادان صداهای مورد علاقه خود را دارند که می تواند از جاز تا کانتری تا کلاسیک و حتی راک و رپ متفاوت باشد.

کودک گریان خود را ماساژ دهید. نوزادان عاشق این هستند که لمس شوند و نوازش شوند بنابراین ماساژ یک روش عالی برای آرام کردن نوزاد بی قرار است. یک نوع ماساژ نوازش نوزاد است. بسیاری از نوزادان عاشق یک نوازش آرام و ریتمیک در پشت یا باسن خود هستند.

حواس نوزاد گریان خود را پرت کنید. گاهی یک فعالیت جدید یا تغییر صحنه – شاید راه رفتن در بیرون یا رقصیدن با آهنگ یا حمام- می تواند در تبدیل کردن نوزاد بی قرار به نوزاد شاد موثر باشد.

کودک گریان شما: با آرام کردن خودتان شروع کنید.

جنیفر شو و لورا جانا, مولفین بازگشت به خانه با نوزادتان, پیشنهاد می کنند که همراه با آرام کردن نوزادتان, شما باید خودتان را نیز آرام کنید. این به شما کمک می کند که تلاش کنید و آرام بمانید به خاطر اینکه والدین پر استرس گریه کردن را به جای اینکه بهتر کنند بدتر می کنند.

آنها اضافه می کنند که زمان بدهید. مقداری گریه انتظار می رود و  اشکالی ندارد که برای چند دقیقه نوزاد خود را زمین بگذارید تا به حدی خسته نشوید که نتوانید زیاد خوب عمل کنید (یا بدتر, احساس کنید که دوست دارید نوزاد خود را بزنید یا شدید تکان بدهید)

با یک دوست, فامیل یا همسایه تماس بگیرید که برای حمایت و یا مراقبت از نوزاد شما در حالیکه شما استراحت می کنید بیاید. اگر هیچ کس برای کمک وجود ندارد و شما نیاز به استراحت دارید, نوزاد را در تخت بگذارید. مطمئن شوید که ایمن است, در را ببندید و هر پنج دقیقه او را چک کنید تا زمانی که شما خونسردی خود را دوباره به دست آورید.

اما زمانی که نوزاد گریان شما صرف نظر از کاری که شما می کنید آرام نمی شود, حتما نیاز به تماس با دکتر برای مشخص کردن احتمال مسئله ای جدی است. و اگر در هر زمان شما احساس می کنید که دیگر نمی توانید با گریه نوزادتان کنار بیاید, به دنبال کمک حرفه ای صرف نظر از علت باشید.

برای بیشتر اوقات, تمام چیزی که نیاز دارید این است که صبور باشید. نفس عمیقی بکشید, چشم های خود را ببندید و تا ده بشمرید.

کودک دچار کولیک شده است و شما نمی توانید کنار بیاید.

آنطور که والدین جدید بیان خواهند کرد, هیچ چیزی عصبی کننده تر از نوزاد گریان وجود ندارد. چه چیزی بدتر از آن است؟ نوزادی که گریه اش بند نمی آید صرف نظر از هر کاری که شما انجام می دهید. اگر نوزاد شما اینطور است, این می تواند نشان دهد که او احتمالا کولیک دارد.

از هر پنج نوزاد یکی کولیکی است, شرایطی که با گریه غیر قابل آرام کردن و کج خلقی برای ساعت ها مشخص می شود  گاهی ساعت آن فرق می کند اما اغلب همان ساعت از روز می باشد. نوعا در بعد از ظهر یا عصر اتفاق می افتد این نوزادان اغلب گاز اضافی دارند و ممکن است به صورت مکرر زانوهای خود را به شکم خود بکشند و دست خود را از ناراحتی مشت کنند. علت کولیک هنوز مشخص نیست اگرچه متداول ترین تئوری ها این است که کودکان کولیکی مجرای هاضمه نابالغ یا سیستم عصبی ناکامل دارند یا اینکه اخلاق آنها ممکن است آنها را به تحریک بیش از حد یا تطابق کمتر با خود آرام سازی محتمل کند. همینطور تست قطعی یا اشعه ایکسی که دکتر ها بتوانند برای تشخیص کولیک در نوزادان استفاده کنند وجود ندارد.

کولیک یک تشخیص حذف است که به این معنی است که شما هیچ توضیح خوب دیگری برای آن ندارید.

هیچ درمانی جز زمان وجود ندارد

خبر خوب این است که اگر این کولیک باشد  که معمولا در سن دو هفته تا چهار هفته مشخص می شود – نوزاد شما در هیچ خطر فیزیکی نیست و درمان نسبتا ساده است : فقط صبر کنید. خوشبختانه, هیچ شواهدی وجود ندارد که کولیک علامت بیماری مزمن که بعدا اتفاق می افتد است یا اینکه داشتن نوزاد کولیکی ریسک داشتن نوزاد کولیکی دیگر را بالا می برد.

کولیک معمولا همراه با کودک در حال رشد سالم، طبیعی است.

کولیک نوعا در سن ۳ یا ۴ ماهگی برطرف می شود اما متاسفانه هیچ درمان امتحان شده و واقعی برای مشکل وجود ندارد.

یادداشت بدخلقی

اما فقدان درمان اثبات شده به این معنی نیست که والدین باید ناراحتی نوزاد خود را نادیده بگیرند. برای کسانی که تازه شروع کرده اند, اگر گریه بعد از اینکه شما بررسی های آشکار را انجام دادید – گرسنگی, پوشک کثیف  با دکتر تماس بگیرید که خواهد خواست هر شرایط پزشکی زمینه ساز مثل آلرژی ها یا رفلکس معده ای و مری را تعیین کند (مشابه با سوزش دل بزرگسالان)

یادداشتی داشته باشید که دوره های بی قراری نوزاد را تعیین کند تا تعیین کند چه چیزی به نظر می رسد که محرک باشد یا ناراحتی را برطرف می کند. اگر شما مادری هستید که خودش از نوزاد نگهداری می کند, دکتر شما ممکن است لبنیات یا غذاهای تولید کننده گاز را از رژیم غذایی حذف کند. شیر خشک های سویا و شیر همینطور ممکن است شکم نوزاد شما را اذیت کنند که در آن مورد نوع دارای آلرژی کم شیر خشک می تواند کمک کند.

اگر علت کولیک است, سعی کنید که خود را آرام نگه دارید – حتی اگر تنها راهی که می توانید این کار را کنید این است که به آرامی در سالن با کودک در حال جیغ زدن خود که محکم در کریر نوزادان بسته شده است راه بروید. گریه کردن یکی از راه هایی است که نوزاد شما می تواند ارتباط برقرار کند و واکنش های شما به نوزاد شما اطمینان می دهد که شما به گریه هایش گوش می کنید. اگر نوزاد به شدت گریه می کند اما هیچ مشکل پزشکی یا فیزیکی ندارد, مطالعات نشان داده است که توجه کردن به نوزاد در برابر نادیده گرفتن وی می تواند دوره گریه کردن در را هر روز به میزان ۳۰ تا ۴۰% کاهش دهد.

هیچ کس نباید سرزنش شود

اگرچه اضطراب والدین یا بی تجربگی باعث کولیک نمی شود ولی تنش ممکن است باعث شود که ناراحتی نوزاد بدتر شود. شانه های خود را آرام کنید, دست های خود را ریلکس کنید و به لبخند زدن به نوزاد ادامه دهید اگرچه آنها جواب لبخند شما را نمی دهند…سخت است اما اثر مثبتی دارد.

من فکر می کنم که بهترین کاری که شما می توانید انجام دهید درک این است که این گریه ها تقصیر نوزاد یا شما نیست. تمام تلاش خود را بکنید تا در لحظات بسیار نادر و زمانی که او آرام است با او ارتباط برقرار کنید.

درمان های خانگی دیگر:

• یک وضعیت جدید را امتحان کنید: بعضی نوزادان با قنداق شدن محکم در پتو یا نگه داشته شدن در کریر نوزاد آرام می شوند. تماس پوست با پوست یا ماساژ نوزاد می تواند کمک کند. یا نگه داشتن صورت نوزاد رو به پایین روی ساعد خود در حالیکه شکم او روی دست شما قرار دارد را امتحان کنید (سر را در خمیدگی دست خود قرار دهید و پاها آویزان باشد) از دست دیگر برای نگه داشتن پشت کودک استفاده کنید و به آرامی با دست زیر شکم او فشار وارد کنید.
• صحنه را تغییر دهید: صدای ریتمیک یا حرکت ماشین, حرکت در کالسکه یا تاب ها ممکن است مفید باشد و نیز نویز زمینه ای ثابت از جاروبرقی, ماشین لباس شویی یا رادیو. اگر ماشین سواری موثر است اگر شما نمی توانید بیرون بروید, محصولی است که شما می توانید به تخت آویزان کنید که صدا و لرزش های ماشین را شبیه سازی می کند.
• استراحت کنید: دوستان, فامیل ها یا پرستاران مسئول منبع عالی رهایی هستند به خصوص اگر صبر والدین تمام شده است.بعضی والدین می گویند: من نمی خواستم بار کودکی که جیغ می زند را به دوش کسی بگذارم اما چیزی که شما اغلب درک نمی کنید این است که فرد دیگر به اندازه ای شما با شینیدن صدای گریه کودک شما ناراحت نمی شود

اگر هیچ چیز موثر نبود دکتر اسکوئیرز حس شوخ طبیعی را پیشنهاد می کند. وقتی که نمی دانید بخندید یا گریه کنید، عکس بگیرید, مورد آخر آشکارا مزیت های خاص خود را دارد. شما می توانید از این رفتار عکس بگیرید تا زمانی که مهمانی دامادی کودک شد, آبروی او را ببرید .

ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com