بیماران مبتلا به سلیاک ممکن است علاوه بر مشکلات معده و روده (مانند اسهال، یبوست، درد شکمی، نفخ، تهوع یا استفراغ) از برخی بیماری های مزمن یا غیرمزمن دیگر نیز رنج ببرند. پیروی از یک رژیم غذایی فاقد گلوتن در کمک به تسکین برخی از علائم همراه با سلیاک موثر است.
یکی از بیماری های محتمل در بیماران مبتلا به سلیاک، پوکی استخوان است. کودکان، نوجوانان و بزرگسالان مبتلا به این بیماری از کاهش ماده معدنی در بافت استخوانی و همچنین از کاهش تراکم بافت استخوانی رنج می برند که پیروی از یک رژیم فاقد گلوتن می تواند به بهبود آن کمک کند. کودکان و نوجوانانی که در سنین پایین با ایجاد تغییراتی در رژیم غذایی خود درمان می شوند، رشد عادی استخوانی دارند. همچنین بزرگسالانی که درمان نشده و رژیم غذایی بدون گلوتن دارند بهبود می یابند؛ اما ممکن است تراکم استخوانی نداشته باشند، به ویژه در صورتی که از رژیمی خاص در دوران کودکی یا نوجوانی پیروی نکرده باشند.
کم خونی یکی از شرایط معمول در کنار بیماری سلیاک است؛ زیرا آسیب های روده ای که ظرفیت جذب مواد مغذی را کاهش می دهند، باعث کاهش میزان جذب آهن خواهند شد. پیروی از یک رژیم بدون گلوتن با کمک به بهبود روده ها، توانایی جذب مواد مغذی را بالا برده و در افزایش میزان آهن خون موثر است. با این وجود ممکن است برای جبران کمبود آهن در بدن، مصرف مکمل آهن مورد نیاز باشد.
براساس مطالعات انجام شده، بانوان بدون رژیم غذایی فاقد گلوتن یا در صورتیکه بیماری سلیاک آنها مشخص نشده، خطر بروز مشکلات بارداری مانند سقط جنین، زایمان زودرس و مرگ جنین در آنها بیشتر است. این مطالعات نشان می دهند که خطر موقعیت بریچ (موقعیتی که پاهای جنین به سمت پایین شکم مادر باشد) در این بانوان بیشتر است و نیاز به سزارین در آنها بیشتر دیده می شود. نوزادان این مادران بیشتر در معرض کاهش وزن زایمان قرار دارند و معمولا سایز آنها نیز کوچکتر است. این نوزادان معمولا در آزمایشات بررسی برای تعیین نیاز به مراقبت های ویژه امتیازات پایینی کسب می کنند و رشد آنها نیز معمولا با تاخیر همراه است. علاوه بر این موارد، بانوانی که بیماری سلیاک آنها درمان نشده است، در معرض خطر یائسگی زودرس و شروع زودهنگام علائم یائسگی قرار دارند. همچنین پیروی از یک رژیم فاقد گلوتن به آسانی خطر بسیاری از این عوارض را کاهش می دهد.
ترجمه شده از وب سایت: www.eatright.org