راهنمای والدین در مورد کهیر در کودکان
اصطلاح پزشکی برای کهیر urticaria است – شرایط بسیار شایعی که تقریبا در ۲۰ تا ۲۵ درصد جمعیت دیده می شود. در کودکان هم مواردی دیده می شود.
کهیر با آزاد سازی ماده شیمایی به نام هیستامین توسط ماستوسیت ها ایجاد می شود که در لایه های بالایی پوست یافت می شود. بیشتر موارد کهیر به عنوان کهیر حاد(شروع ناگهانی و مدت نسبتا کوتاه) دسته بندی می شود. در این نوع کهیر، علت راحت تر پیدا می شود. علل متداول کهیر در کودکان عبارت است از: عفونت ویروسی، عفونت باکتریایی ( به خصوص استرپتوکوکوس)، واکنش آلرژیک به غذاها ( به خصوص شیر، تخم مرغ، بادام زمینی، ماهی، و ماهی های صدفی) واکنش های آلرژیک به دارو ها شامل آنتی بوتیک ها و واکنش های آلرژیک به نیش حشرات. به ندرت، کودکان ممکن است کهیر مزمن داشته باشند که در آن کهیر در بیشتر روزها برای شش هفته یا بیشتر وجود دارد. علت این شرایط، در بسیاری موارد، به سختی مشخص می شود.
کهیر به خودی خود اگر چه به خاطر خارش اذیت کننده است، ولی بی ضرر است. ممکن است در هر بخشی از بدن در شکل های متفاوت و اندازه های متفاوت ظاهر شود. به ندرت، ممکن است همراه با آنژیوادم باشد- التهاب غیر خارش دار لایه های عمیق پوست، به خصوص در نواحی بافت نرم مثل پلک ها، لب ها و ناحیه تناسلی دیده می شود. آنژیوادم به خاطر آزاد سازی هیستامین در لایه های پایینی پوست دیده می شود. اگر این نوع التهاب در نواحی مثل زبان یا گلو اتفاق بیفتد، می تواند جدی باشد. اگر واکنش آلرژیک شدید باشد می تواند زمینه ساز شوک آنافیلاکسی باشد.
کهیر در فصل های مختلف شروع و تمام شود. کهیر در هر فرد برای چند دقیقه تا چند ساعت وجود دارد اما به ندرت برای بیش از بیست و چهار ساعت تا سی و شش ساعت طول می کشد. بدون هیچ گونه اثری محو می شوند.
کهیر ها واگیر دار نیستند اگر چه در موردی که در اثر عفونت زمینه ساز ایجاد شده اند (ویروسی یا باکتریایی)، عفونت به خودی خود ممکن است واگیر دار باشد.
تاریخچه دقیق و ارزیابی بالینی در بسیاری از موارد تنها موردی است که برای تعیین تشخیص و علت کهیر حاد لازم است. گاهی تشخیص ممکن است برای تایید با تست هایی مثل کشت گلو برای استرپتوکوکوس یا تست های پوست آلرژی یا تست های خون برای غذاها یا حشرات لازم باشد. در بیشتر موارد کهیر مزمن, علت خاصی پیدا نمی شود. با این حال، گاهی، شرایط طبی زمینه ساز ممکن است مطرح باشد. تست های آزمایشی مختلف ممکن است برای روشن شدن تشخیص خاص لازم باشد.
کهیر به تنهایی بدون آنژیوادم یا آنافیلاکسی همراه تبدیل به هیچ مشکل جدی نمی شود.
اگر علت یا عامل تحریک کننده قابل تشخیص باشد، از بین بردن و کاهش میزان مواجهه ممکن است منجر به بهبودی سریعتر شود. با این حال دارو ها هنوز برای بهبود کاهش خارش و برطرف کردن واکنش ها لازم می باشد. درمان اولیه انتخابی استفاده از آنتی هیستامین ها است. بنادریل و زیرتک در تمام داروخانه ها در دسترس هستند. به صورت جایگزین، آنتی هیستامین های غیر آرامبخش مثل کلاریتین یا آلاورت نیز به صورت بدون نسخه در دسترس است.
آنتی هیستامین های قدیمی تر مثل بنادریل و آتاراکس می تواند باعث خواب آلودگی در بعضی کودکان شود.
ترجمه شده از کتاب: ۱۰۰۱ Healthy Baby Answers