هپاتیت در کودکان : التهاب کبد می باشد که بسیاری از موارد هپاتیت در دوره ی کودکی بدون تشخیص می ماند و معمولا به عنوان بیماری ویروس مشخص نشده نادیده گرفته می شود.
هپاتیت یا التهاب کبد می تواند علت های زیادی از جمله عفونت های باکتریایی، ویروسی، انگلی یا قارچی معین داشته باشد.
حالت انتقال ویروس هپاتیت A فرد به فرد از طریق راه دهانی – مدفوعی است. یعنی فرد ویروس را از طریق دهان بعد از آلودگی غذایی یا سطوح توسط مدفوع فرد مبتلا دریافت می کند. ویروس هپاتیت نوع B از فردی به فرد دیگر از طریق مواجهه با خون مبتلا یا مایعات بدن خاص مثل ترشح زخم، منی، ترشحات رحمی و بزاق منتقل می شود. انتقال ویروس هپاتیت C می تواند از فردی به فرد دیگر بعد از مواجهه با خونن دچار عفون یا مایعات حاوی خون اتفاق بیفتد.
افراد در ریسک خاص ابتلا به هپاتیت B و C شامل استفاده کننده های داروی تزریقی، بیماران دیالیزی، افرادی که در رفتار های جنسی با خطر بالا مشارکت می کنند، کارکنان مراقبت سلامت خاص و نوزادان به دنیا آمده از مادران مبتلا می باشد.
علت هپاتیت معمولا با آزمایش خون تعیین می شود.
در کودکان، هپاتیت A معمولا بیماری خفیفی است که برای دوره زمانی اتفاق می افتد و سپس از بین می رود. در واقع، بسیاری از کودکان کم سن و سال هیچ علامتی ندارند. عفونت مزمن اتفاق نمی افتد و مشکلات حاصله نادر هستند. واکسن هپاتیت A و گلوبولین ایمنی در پیشگیری از هپاتیت نوع A موثر هستند. هپاتیت نوع B و C از سوی دیگر می تواند منجر به عفونت مزمن شود. به مرور زمان، مشکلاتی مثل آسیب کبدد (ناخوشی الکی کبد) و سرطان کبد ایجاد می شود. واکسن موثر برای هپاتیت B در دسترس است اما برای هپاتیت C وجود ندارد.
هپاتیت A معمولا بدون درمان خاص طی هفته های متعدد برطرف می شود. ریسک عفونت هپاتیت B مزمن عمدتا بسته به سنی که در آن عفونت اتفاق می افتد فرق می کند. برای مثال، تقریبا ۲ تا ۶ درصد از افراد مبتلا شده به عنوان کودکان بزرگتر یا بزرگسالان عفونت های مزمن خواهند داشت در حالیکه بیش از ۹۰ درصد نوزادان مبتلا شده در زایمان بیماری مزمن خواهند داشت. تا ۲۵ درصد افراد با عفونت هپاتیت B مزمنن دچار ناخوشی الکی کبد یا سرطان کبد می شوند. تقریبا ۵۰ تا ۶۰ درصد کودکان با هپاتیت C عفونت مزمن خواهند داشت.
داروهای ضد ویروسی می تواند در کنترل هپاتیت B مزمن و عفونت های هپاتیت C در بعضی افراد مفید باشد اما درمان های موثر تر لازم است.
تحت شرایط معین، هیچ رژیم غذایی یا محدودیت ورزشی لازم نیست.
کودکان با هپاتیت A, B و C به صورت بالقوه واگیر دار هستند و وضعیت همه آنها باید به دپارتمان سلامت عمومی گزارش شود. مقامات رسمی دپارتمان سلامت می توانند به ارزیابی موقعیت های خاص و هماهنگی اقدامات کنترل ضروری کمک کنند.
برای موقعیت های پیچیده تر که در سوال قبلی بررسی نشده است، با پزشک خود یا دپارتمان سلامت عمومی برای توصیه های خاص تماس بگیرید.
زمانی که علت این اختلال تعیین شد، ویزیت های اضافی و تست های خونی ممکن است برای ارزیابی پیشرفت کودک و تعیین نیاز احتمالی برای درمان ضروری باشد.
ترجمه شده از کتاب: ۱۰۰۱ Healthy Baby Answers