راهنمای والدین در مورد التهاب مفصل هیپ یا سینوویت در کودکان / التهاب غشای مفصل هیپ در کودکان درد شدیدی می دهد.
اغلب، علت دقیق التهاب گذرا (موقتی) مفصل هیپ یا سینوویت شناخته شده نیست. علت مفروض مشکل در سیستم ایمنی است که به خاطر عفونت هایی مثل عفونت مجرای تنفسی فوقانی یا عفونت ویروسی فعال شده و ملتهب ایجاد شده است.
در نتیجه، سیستم ایمنی فعال می شود، التهاب در بافت ایجاد می کند و گاهی التهاب در مفصلی مثل هیپ ایجاد می شود که باعث تجمع مایع و ایجاد درد می شود. این عفونت واقعی در مفصل نیست بلکه التهاب مفصل است. التهاب مفصل چند روز تا یک هفته بعد از اینکه عفونت تنفسی فوقانی برطرف شد، اتفاق می افتد.
به همان روشی که افراد مبتلا به آنفولانزا می شوند، کودکان اغلب بیماری های شبه آنفولانزا و عفونت های مجرای تنفسی فوقانی را می گیرند. زمانی که سیستم ایمنی به آن واکنش نشان می دهد، کودک ممکن است دردهایی با التهاب گذرای مفصل یا سینوویت گذرای هیپ پیدا کند. این حالت زمانی که سیستم ایمنی بدن شما به عفونت ویروسی واکنش نشان می دهد، اتفاق می افتد. هیچ کاری نیست که کسی بتواند برای پیشگیری از این شرایط انجام دهد حتی واکسیناسیون.
اگر این اختلال سینوویت گذرای هیپ باشد، هیچ مشکل طولانی مدتی وجود ندارد. این اختلال شرایط کوتاه مدتی است که معمولا پنج تا هفت روز طول می کشد در حالی که هیپ متورم و دردناک است. اولتراسوند یا ام آر آی می تواند مایع اضافی را در مفصل هیپ به تنهایی آشکار سازد.
در سینوویت گذرای هی، درد، و ناراحتی نباید بیش از هفت روز طول بکشد. معمولا این اختلال تنها سه تا پنج روز طول می کشد. اما تا هفت روز معمولی تلقی می شود. اگر علائم بیش از هفت روز باقی بماند، بررسی بیشتر باید انجام شود.
در ابتدا، بخش اول تست ارزیابی فیزیکی است. اگر کودک به حدی درد داشته باشد که نتواند راه برود، باید آن روز در مطب متخصص کودکان یا اورژانس ارزیابی شود تا اطمینان حاصل شود که این التهاب مفصل، نیاز به جراحی اورژانسی دارد نیست. سینوویت گذرای مفصل شرایطی است که به خودی خود برطرف خواهد شد و هیچ مشکلی ایجاد نمی کند اما کودکان ممکن است به عفونت های باکتریایی در استخوان ها مبتلا شوند. اگر این عفونت ها به سرعت درمان نشوند، مفصل می تواند دچار آسیب دائم شود. بنابراین مهم است که تشخیص تایید شود.
در سینوویت گذرای مفصل، تبی وجود ندارد. بررسی خونی نباید علائم التهاب را نشان دهد به این معنی که شمارش سلول خونی سفید باید نرمال باشد، تست های خونی دیگر مثل پروتئین واکنشی C یا (ESR) نشانه هایی برای التهاب هستند و باید طبیعی باشد. اگر هر کدام از این تست ها غیر طبیعی باشد، نگرانی درباره احتمال وجود عفونت افزایش پیدا می کند. اشعه های ایکس ممکن است برای اطمینان حاصل کردن از اینکه شکستگی وجود ندارد یا بعضی شرایط دیگر اتفاق نیفتاده است انجام شود. معمولا اولتراسوند هیپ نشان می دهد که آیا مایع در لگن وجود دارد یا خیر.
قبل از درمان تشخیص باید تایید شود. سپس درمان متشکل از مشاهده و استفاده از داروهای ضد التهابی برای چند روز تا زمانی که علائم برطرف شود لازم است. علائم باید سه تا پنج روز باقی بماند اما بیش از هفت روز نباید باقی بماند.
این شرایط معمولا مستقیما واگیر دار نیست به خاطر اینکه نتیجه واکنش سیستم ایمنی بدن علیه عفونت ویروسی است. در حالیکه عفونت های ویروسی مثل سرما خوردگی واگیر دار است، ایجاد واکنش ایمنی که باعث التهاب مفصل شود، بستگی به خود فرد دارد. این بیماری مستقیما واگیر دار نیست.
نوعا برای پنج تا هفت روز اول در حالیکه کودک ناراحتی یا درد دارد، فعالیت ها باید در سطح ایمنی نگه داشته شود. راه رفتن، شنا کردن و دوچرخه سواری خوب است. از فعالیت هایی که شامل حرکات زیاد مفاصل می باشد مثل دویدن، پریدن باید اجتناب شود تا وضعیت مفصل بدتر نشود. بعد از یک هفته اگر کودک علائمی نداشته باشد می تواند تمام فعالیت را ادامه دهد.
پزشک کودکان شما فردی است که بهترین آموزش را برای ارزیابی این مشکل دارد. اگر کودک شما تب همراه با درد مفصل لگن دارد، آزمایش خون غیر طبیعی دارد یا احتمالا تنها به خاطر درد شدید نمی خواهد راه برود، ارتوپد می تواند برای کمک به مدیریت بیماری و تعیین علت آن موثر باشد.
علائمی که بیش از هفت روز طول می کشد، ایجاد جوش، ایجاد تب، افزایش لنگیدن یا دردناک و ملتهب شدن مفاصل دیگر باید باعث شود که شما دوباره با پزشک تماس بگیرید.
اگر علائم کودک در پنج تا هفت روز برطرف شود و کودک از نظر علامتی به وضعیت طبیعی برگردد، نیازی برای ارزیابی یا تحقیق بیشتر وجود ندارد. اگر کودک این الگو را دنبال نکند، باید برای ویزیت مجدد توسط پزشک برگردد.
ترجمه شده از کتاب: ۱۰۰۱ Healthy Baby Answers