راهنمای والدین در مورد زرد زخم در کودکان
زرد زخم نوعی عفونت بسیار واگیردار پوست است که برای مثال وقتی باکتری استاف یا استرپ از طریق خراش یا برش وارد پوست میشود، اتفاق میافتد. این عفونت بیشتر در بین کودکان ۲ تا ۶ ساله رایج میباشد. زرد زخم اغلب خطرناک نیست اما میتواند کریه و خارشآور باشد. همچنین میتواند همراه با خود مشکلاتی مانند التهاب کلیه، عفونتهای حاد پوستی و زخم داشته باشد، بنابراین باید زرد زخم را به سرعت درمان نمود.
انواع مختلفی از زرد زخم با علائم مختلفی وجود دارد، اما معمولاً زرد زخم به صورت تودهای از جوشهای ریز قرمز که دارای ترشحات، شیوع و پراکندگی هستند ظاهر میشود. بسته به نوع باکتری، جوشها میتوانند بزرگتر و ارتجاعیتر باشند. پوست پیرامون جوشها ممکن است قرمز باشد. ممکن است غدد لنفاوی کودک شما در ناحیهی عفونت متورم شوند. در بیشتر موارد این جوشها پیرامون دهان و بینی ظاهر میشوند اما ممکن است آنها را روی بازوها، پاها یا دیگر نواحی نیز مشاهده نمایید.
نواحی چندگانهی جوش روی بدن شایع است. وقتیکه چرک خشک شود، یک پوسته یا دلمهی قهوهای مایل به زرد را تشکیل میدهد که شبیه به عسل یا شکر قرمز است.
به سادگی! زرد زخم بسیار مسری است. کودک شما ممکن است توسط لمس کردن یک کودک آلوده یا بعضی اشیائی که کودک آن را لمس کرده مانند اسباببازی یا حوله، این باکتری را دریافت کرده باشد. یا ممکن است باکتری قبلاً روی سطح پوست کودک وجود داشته و سپس پوست خراش پیدا کرده باشد، از این جهت باکتری مجوز ورود به ایجاد عفونت را خواهد داشت.
علاوه بر بریدگیها و خراشها، باکتری میتواند پوست را از طریق تبخالها، اگزما یا نیش حشرات یا دیگر نواحی که در آن پوست کودک دچار تخریب گردیده یا حساس است، مورد حمله قرار دهد. این عفونت میتواند درست زیر بینی کودک قرار گیرد چنانچه کودک نسبت به پاک کردن مخاط حساسیت داشته باشد. زرد زخم در طی هوای گرم و مرطوب شیوع بیشتری دارد.
اگر عفونت خیلی خفیف باشد، پزشک کودک توصیههایی در مورد تمیز نگه داشتن محیط مینماید تا عفونت به خودی خود خاتمه پیدا کند. احتمالاً کودک شما به آنتیبیوتیکهایی نیاز خواهد داشت تا از عفونت رهایی پیدا کند. کودک باید دورهی کامل درمان را طی کند تا مانع از بازگشت عفونت گردد. به جای آنتیبیوتیکهای خوراکی، پزشک میتواند کرم پوست آنتیبیوتیک را تجویز نماید که به جوشها پایان دهد.
چه کودک شما آنتیبیوتیک دریافت کند یا نکند، شما باید پوست آلوده را تمیز نگه دارید. دو بار در روز، با ملایمت دلمهها را با آب گرم و یک صابون انتی باکتریال شسته و سپس ناحیه را خشک را با دست خشک نمایید. هر بار از یک حولهی تمیز استفاده نمایید و پس از آن به کس دیگری اجازهی استفاده از آن را ندهید یا اینکه از دستمال کاغذی استفاده کنید و آن را دور بیندازید.
اگر پزشک نوعی پماد موضعی را تجویز کرد، آن را به پوست نازک در معرض عفونت اعمال نمایید. همچنین پزشک میتواند به شما پیشنهاد دهد تا پوست آلوده را با یک پانسمان گاز به طور آزادانه پوشش دهید.
ناخنهای کودک را کوتاه نگه دارید تا مانع از خاراندن ناحیه توسط او گردید، زیرا این کار میتواند عفونت را به دیگر نقاط بدن یا افراد دیگر انتقال دهد.
در صورتی که به نظر میرسید پس از گذشت ۳ روز درمان مؤثر واقع نشده، کودک تب داشته، یا ناحیهی آلوده به طور قابل توجهی قرمز و حساس شده باشد، با پزشک تماس بگیرید. اگر کودک مجدداً آلوده گردید، با پزشک در مورد شناسایی و درمان منبع مشکل مشورت نمایید.
پزشک برای تعیین نوع باکتری که کودک شما با آن سروکار دارد نیاز به کشت بافت خواهد داشت. برای انجام این کار، او نمونهای از ناحیهی آلوده را توسط یک سواب سادهی پوست میگیرد. هنگامی که این کشت پس از گذشت ۱ یا ۲ روز برگردد، پزشک میتواند مؤثرترین نوع انتی بیوتیک را تجویز نماید.
اگر زرد زخم کودک شما درمان نشود، ممکن است برای چندین هفته واگیردار باشد. زمانی که درمان با آنتیبیوتیکها شروع شد و جوشها شروع به محو شدن کردند (معمولاً پس از ۲۴ ساعت)، دیگر عفونت واگیردار نخواهد بود. ضمناً، کودک را از مهدکودکها و دیگر موقعیتهایی که در ان تماس نزدیک وجود دارد دور نگه دارید.
در مورد بهداشت کودک هوشیار باشید: لباسها، ملحفهها و حولههای کودک را هر روز بشویید و مانع از استفادهی مشترک صابون، حولهها، شانهها یا دیگر وسایل شخصی کودک با دوستان یا اعضای فامیل گردید. وقتی از پماد استفاده میکنید دستکش بپوشید و پس از آن دستان خود را به طور کامل بشویید.
اطمینان داشته باشید که تمام اعضای خانواده به طور منظم دستان خویش را با آب و صابون میشویند. میتوانید تا زمان محو شدن زرد زخم از دستمال توالت استفاده نمایید.
ترجمه شده از: www.babycenter.com