تصویربرداری شبکیه از دوربین ها و اسکنرهایی برای ایجاد تصاویر بزرگ شده از پشت چشم شما استفاده می کند. این تصاویر شامل شبکیه است. این لایه بخشی از چشم است که بیشتر مسئول دید شما است. روش های تصویر برداری متداول عبارتند از:
گاهی اوقات تستی به نام fundus autofluorescence استفاده می شود. نور دهی خاص به پزشک این امکان را می دهد که تغییرات میکروسکوپی را در چشم شما مشاهده کند که با شرایط خاصی ایجاد شده اند.
تصویربرداری شبکیه به پزشکان کمک می کند تا مشکلات چشمی را پیدا کنند و آن ها درمان کنند. پزشکان می توانند ببینند آیا بیماری رو به وخامت است یا درمان بر روی این روند اثر گذار است.
در موارد زیر شما ممکن است به این روش بررسی نیاز داشته باشید:
اگر شما می دانید که پزشکتان از قطره هایی برای باز کردن یا اتساع مردمک استفاده خواهد کرد، از کسی بخواهید که شما را به خانه برگرداند. قطره ها ممکن است باعث شود که چشم های شما به نور بسیار حساس شود. شما ممکن است نتوانید برای چند ساعت خوب ببینید. اگر شما عینک آفتابی دارید، آن را با خود ببرید تا در راه برگشت به خانه استفاده کنید.
اگر شما از لنزهای تماسی استفاده می کنید، ممکن است بخواهید عینک طبی با خود ببرید.
موارد زیر را به پزشک خود انتقال دهید:
تست های تصویر برداری شبکیه در بیمارستان یا مطب پزشک توسط چشم پزشک یا اپتومتریست انجام می شود. در مورد برخی از بررسی ها، پزشک ابتدا از قطره های چشم برای باز کردن یا متسع کردن مردمک شما استفاده خواهد کرد. شما حدود نیم ساعت منتظر می مانید تا قطره ها اثر کند.
در مورد برخی تست ها، شما بر روی صندلی و رو به دوربین خواهید نشست. شما چانه خود را در محل قرار گیری چانه قرار می دهید و پیشانی خود را مقابل میله ای می گذارید تا آن را بی حرکت نگه دارد
دهان خود را بسته نگه دارید، چشم های خود را تا جایی که می توانید باز کنید و مستقیم به جلو نگاه کنید. شما می توانید نفس بکشید و به صورت طبیعی پلک بزنید در حالی که دوربین عکس می گیرد و چشمان شما را اسکن می کند. گرفتن عکس ها تنها چند دقیقه طول می کشد.
چشم بسته. شما با چشمان بسته بر روی صندلی می نشینید. پزشک ژل اولتراسوند را روی پلک شما قرار می دهد. سپس او به آرامی دستگاه اولتراسوند کوچک را مقابل پلک شما حرکت می دهد.
چشمان باز. قطره های چشم برای بی حس کردن چشمان شما استفاد می شود. پزشک دستگاه اولتراسوند را مقابل سطح جلویی چشمان شما حرکت می دهد.
تست ها به خودی خود درد یا ناراحتی ایجاد نمی کنند. در مورد بعضی تست ها، نور بسیار روشن ممکن است در چشمان شما تابیده شود. اگر چشم های شما متسع شده باشد، به نور برای چند ساعت بسیار حساس خواهد بود. دید شما ممکن است کمی مات باشد.
رنگ استفاده شده در آنژیوگرافی ممکن است طعم فلزی در دهان شما ایجاد کند. ممکن است تهوع خفیف و احساس گرمای اندک داشته باشید. ادرار شما ممکن است برای یک یا دو روز نارنجی باشد.
در برخی افراد قطره های چشمی متسع کننده می تواند واکنش آلرژیک ایجاد کند.
رنگ استفاده شده در آنژیوگرافی ممکن است معده شما را آزار دهد. شما ممکن است احساس گرما و قرمزی داشته باشید. این علائم به سرعت برطرف می شود. اگر شما باردار هستید با پزشک خود درباره خطرات احتمالی برای کودک خود صحبت کنید.
تصاویر حاصله از تست های تصویر برداری شبکیه به پزشک شما کمک می کند که مشکلات مرتبط را بررسی کند و درباره درمان تصمیم گیری کند.
ترجمه شده از: www.webmd.com