تاثیر مکمل های لیزین بر تمرینات ورزشی

لیزین یک اسیدآمینه ضروری بوده و بدن قادر به ساخت آن نیست. اما برای عملکرد درست بدن این اسیدآمینه مورد نیاز می باشد. از منابع غذایی لیزین می توان به گوشت گاو، ماهی، مرغ، سویا، لوبیاها و فرآورده های لبنی اشاره کرد.

ساخت عضلات

لیزین به مقدار فراوانی در ماهیچه های اسکلتی یافت می شود. این اسیدآمینه نقش مهمی در ساخت و حفظ بافت ماهیچه ای اسکلتی دارد. سطوح پایین لیزین با کاهش ساخت پروتئین در ارتباط است. ساخت پروتئین در کمک به بازسازی عضلات بعد از تمرینات ورزشی ضروری می باشد. در هنگام تمرینات عضلانی، پروتئین های عضلات تجزیه می شوند. لیزین به ترمیم بافت عضلات و روند بهبودی بعد از تمرینات ورزشی کمک می کند.

لیزین و ویتامین C

لیزین نیز همانند بیشتر اسیدهای آمینه به تنهایی عمل نمی کند. اسیدهای آمینه اغلب با ویتامین ها، موادمعدنی و سایر ترکیبات در بدن برای تشکیل سایر اسیدهای آمینه ترکیب می شوند. لیزین نیز با ویتامین C ترکیب شده، به ویژه زمانیکه غلظت این اسیدآمینه در بدن بالا است. ترکیب لیزین با ویتامین C موجب تشکیل اسیدآمینه دیگری به نام کارنیتین خواهد شد. کارنیتین در متابولیزه کردن ذخایر چربی و تنظیم اکسیژن به بدن کمک می کند. همچنین در زمان تمرینات ورزشی، چربی سوزی و رساندن اکسیژن مورد نیاز به ماهیچه ها بسیار موثرتر خواهد بود.

لیزین و آرژنین

آرژنین یک اسیدآمینه غیرضروری است که بیشتر اوقات بدن میزان کافی از این اسیدآمینه را تولید می کند. شواهد حاکی است که لیزین و آرژنین با یکدیگر باعث افزایش سطوح پلاسمای هورمون رشد انسانی می شوند. افزایش هورمون رشد نیز به ساخت عضلات ورزشکاران و بهبود عملکرد ورزشی کمک می کند.

اثرات ضد کاتابولیک

کاتابولیسم فرآیند تجزیه بافت ها است. در زمان ورزش، بدن وارد حالت کاتابولیک می شود. اما بعد از ورزش معکوس شدن تاثیر کاتابولیک و ورود به حالت آنابولیک اهمیت دارد که حالتی از رشد بافت ها است. لیزین باعث کاهش سرعت تخریب پروتئین در بدن می شود و به عنوان یک ترکیب ضد کاتابولیک عمل می کند که ترمیم و ساخت عضلات را بعد از تمرینات ورزشی به دنبال دارد.

ترجمه شده از وب سایت: www.livestrong.com