تست رفلکس آکوستیک

تست رفلکس آکوستیک

تست شنوایی ( آدیومتریک ) بخشی از ارزیابی گوش است که توانایی فرد برای شنیدن را با اندازه گیری صدای رسیده به مغز بررسی می کند.

صداهایی که ما می شنویم به صورت لرزش های هوا، مایع و مواد جامد در محیط شروع می شود. لرزش ها امواج صوتی تولید می کنند که با سرعت معین می لرزد و ارتفاع معینی دارد. سرعت لرزش موج صدا تعیین می کند که صدا چقدر زیاد یا کم است (تون صدا). ارتفاع موج صدا تعیین می کند که صدا چقدر بلند است (حجم صدا).

شنیدن زمانی اتفاق می افتد که این امواج صوتی از گوش ما رد شود و تبدیل به ایمپالس های عصبی می شود. این ایمپالس های عصبی به مغز فرستاده می شوند و تحلیل می شوند.

امواج صوتی از طریق کانال گوش (گوش خارجی) وارد گوش می شود و به پرده گوش (غشای تیمپانیک) می خورد که کانال گوش و گوش میانی را جدا می کند.

پرده گوش به لرزش در می آید و لرزش ها به استخوان های گوش میانی می رود. در نتیجه، استخوان های گوش میانی می لرزد،  صدا را تشدید می کند و آن را به گوش داخلی می فرستد.

فضای منحنی پر شده با مایع گوش داخلی، که گاهی لابیرنت نام دارد، حاوی ارگان حسی اصلی شنیداری یعنی حلزون شنوایی است. لرزش های صوتی باعث می شود که مایع در گوش داخلی حرکت کند که سلول های مویی نازک (مژک) را در حلزون خم می کند. حرکت سلول های مویی ایمپالس های عصبی ایجاد می کند که از راه عصب گوشی (شنوایی یا عصب مغزی هشتم) به مغز می رود و به صورت صدا تفسیر می شود.

تست های شنوایی به تعیین نوع از دست دادن شنوایی که شما دارید با اندازه گیری توانایی شما برای شنیدن صدایی که به گوش داخلی از طریق کانال گوش می رسد (صداهای هدایت شده توسط هوا) و صدای هدایت شده از طریق جمجمه (صداهای هدایت شده با استخوان) کمک می کند.

بیشتر تست های شنوایی از شما می خواهد که به یک سری تن ها یا کلمات پاسخ دهید. اما بعضی تست هایی شنوایی هستند که نیاز به پاسخ  ندارند.

چرا این کار انجام می شود؟

تست های شنوایی ممکن است انجام شود تا:

• نوزادان و کودکان را از نظر مشکلات شنوایی که با توانایی آن ها برای یادگیری، صبحت کردن یا درک زبان تداخل ایجاد می کند، غربالگری کند. کار گروه خدمات پیش گیری ایالات متحده توصیه می کند که تمام نوزادان از نظر نقص شنوایی غربالگری شوند. تمام ۵۰ ایالت نیاز به تست های شنوایی نوزادان برای تمام نوزادان به دنیا آمده در بیمارستان دارند. همینطور بسیاری از سازمان های سلامت و گروه های طبی غربالگری روتین را توصیه می کنند. با پزشک خود درباره اینکه آیا کودک شما تست شده یا باید تست شود صحبت کنید.
• کودکان و نوجوانان برای نقص شنیداری غربالگری شوند. شنوایی باید توسط پزشک در هر بار ویزیت کودک بررسی شود. در کودکان، شنوایی طبیعی برای رشد مناسب زبان مهم است. بعضی از مشکلات گفتاری، رفتاری و یادگیری در کودکان می تواند مرتبط با مشکلات شنوایی باشد. به همین خاطر، بسیاری از مدارس به صورت روتین تست های شنوایی را انجام می دهند، در زمانی که کودک اولین بار مدرسه را شروع می کند.
• از دست دادن احتمالی شنوایی در هر کسی که متوجه مشکل شنوایی پایدار در یک یا هر دو گوش شده است یا دشواری درک کلمات در مکالمه دارد ارزیابی می شود.
• مشکلات شنوایی در سالمندان غربالگری شود. از دست دادن شنوایی در سالمندان اغلب با ظرفیت ذهنی کاهش یافته اشتباه گرفته می شود(برای مثال، اگر فرد به نظر نمی رسد که گوش کند یا به مکالمه ها پاسخ دهد)
• از دست دادن شنوایی در افرادی که به صورت مکرر با صداهای بلند مواجه هستند یا کسانی که آنتی بیوتیک های معین مثل ژنتامیسین مصرف می کنند غربالگری می شود.
• نوع و مقدار از دست دادن شنوایی مشخص شود. در کاهش شنوایی هدایتی، حرکت صدا (هدایت) مسدود می شود و یا این که هوا  وارد گوش داخلی نمی شود. در از دست دادن شنوایی حسی عصبی، صدا به گوش داخلی می رسد اما مشکل در اعصاب گوش وجود دارد یا در موارد نادر، خود مغز مانع از شنوایی مناسب می شود.

اگر هر کدام از شرایط زیر را دارید به پزشک خود اطلاع دهید:

• اخیرا با صدای بلند دردناک یا صدایی مواجه شده اید که باعث شده گوش شما زنگ بزند. از صداهای بلند در ۱۶ ساعت قبل از انجام تست شنوایی اجتناب کنید
• از آنتی بیوتیک هایی استفاده می کنید که می تواند به شنوایی شما آسیب برساند مثل جنتامایسین
• مشکلات شنیداری در شنیدن مکالمه های معمولی داشته اید یا متوجه علامت از دست دادن شنوایی احتمالی شده اید.
• اخیرا سرما خوردگی یا عفونت گوش داشته اید.

قبل از انجام تست شنوایی، متخصص سلامت ممکن است کانال گوش شما را از نظر موم گوش بررسی کند و موم سفت شده را بردارد چون می تواند با توانایی شما برای شنیدن صداها یا کلمات طی تست تداخل ایجاد کند. برای تست هایی که در آن شما از هدفون استفاده می کنید، باید عینک، گوشواره یا گلسر را که با قراردادن هدفون تداخل ایجاد می کند، بردارید. متخصص سلامت روی هر گوش فشار وارد می کند تا متوجه شود آیا فشار از هدفون روی گوش بیرونی شما باعث می شود که کانال گوش بسته شود یا خیر. اگر این طور باشد، یک لوله پلاستیکی نازک ممکن است در کانال گوش قبل از تست قرار دادن شود تا کانال گوش شما را بازنگه دارد. هدفون ها روی سر شما قرار داده می شود و طوری تنظیم می شود که مناسب باشد.

اگر شما از روش های کمکی شنوایی استفاده می کنید، ممکن است از شما خواسته شود که برای بعضی تست ها آن ها را خارج کنید.

چطور این تست انجام می شود

تست شنوایی می تواند در آزمایشگاه شنوایی توسط متخصص شنوایی(ادیولوژیست) یا در مطب پزشک، مدرسه یا محل کار توسط یک پرستار، متخصص سلامت، روانشناس، گفتار درمان یا تکنسین ادیومتریک انجام شود.

تست صحبت در گوشی

در تست صبحت در گوشی متخصص سلامت از شما می خواهد که مجرای یک گوش را با انگشت بپوشانید. متخصص سلامت در ۱ فوتی(۰.۳ متری) تا ۲ فوتی(۰.۰۶متری) پشت شما می ایستد و یک سری کلمات را با صدای آهسته می گوید. شما کلماتی که می شنوید را تکرار خواهید کرد. اگر نتوانید کلمات را با پچ پچ آرام تکرار کنید، متخصص سلامت گفتن کلمات را بلندتر و بلندتر تکرار می کند تا زمانی که شما بتوانید آنها را بشنوید. هرگوش به صورت جداگانه تست می شود.

شنوایی سنجی تون خالص

شنوایی سنجی تون خالص از دستگاهی که شنوایی سنج نامیده می شود استفاده می کند تا یک سری تون را از طریق هدفون ها اجرا کند. تون ها از نظر تن صدا(فرکانس, اندازه گیری شده بر حسب هرتز) و بلند(شدت، اندازه گیری شده  بر حسب دسی بل) با هم فرق دارند. متخصص سلامت حجم تن را کنترل خواهد کرد و بلندی آن را کاهش می دهد تا زمانی که شما صدای آن را نشنوید. سپس تن بلندتر خواهد شد تا زمانی که شما دوباره آن را بشنوید. شما با بلند کردن دست خود یا فشار دادن دکمه هر بار که تنی را می شنوید واکنش نشان خواهید داد، حتی اگر تنی که شما می شنوید بسیار ضعیف باشد. متخصص سلامت سپس تست را چندین بار با استفاده از تن با فرکانس بالاتر در هر بار تکرار خواهد کرد. هر گوش به صورت جداگانه تست می شود. هدفون ها سپس برداشته می شود و یک دستگاه لرزاننده خاص روی استخوان پشت گوش قرار داده خواهد شد. مجدد شما هر بار که تونی را می شنوید علامت می دهید.

تست دیاپازون

دیاپازون یک دستگاه دو چنگکی فلزی است که زمانی که به لرزش در می آید تونی را ایجاد می کند. متخصص سلامت به دیاپازون ضربه می زند تا باعث لرزش آن و ایجاد یک تون شود. این تست ها ارزیابی می کند که صدا با چه کیفیتی از میان گوش شما عبور می کند.

دریافت سخن و تست های تشخیص کلمه

تست های تشخیص کلمه و دریافت سخن توانایی شما برای شنیدن و درک مکالمه معمول را می سنجد. در این تست ها از شما خواسته می شود که یک سری کلمات منفرد بیان شده با درجات متفاوت بلندی را تکرار کنید. تستی به نام تست آستانه های شعری میان دو هجای دراز سطحی را تعیین می کند که در آن شما می توانید حداقل نیمی از لیست کلمات دو هجایی آشنا را تکرار کنید.

تست انتشارهای اتوآکوستیک (OAE)

تست OAE اغلب برای غربالگری نوزادان از نظر مشکلات شنوایی استفاده می شود. در این تست ها میکروفون نرم کوچک روی مجرای گوش کودک قرار داده می شود. سپس صدا از طریق کاشف انعطاف پذیر کوچک وارد شده در گوش ارائه می شود. میکروفون واکنش گوش داخلی به صدا را تعیین می کند. این تست نمی تواند بین از دست دادن شنوایی هدایتی و حسی عصبی تمایز قائل شود.

تست واکنش ساقه مغز شنوایی (ABR)

تست واکنش ساقه مغز شنیداری(ABR) از دست دادن شنوایی حسی عصبی را تعیین می کند. در این تست، الکترودها روی کف سر شما و روی هر لوب گوش قرار داده می شود. صداهای کلیک از طریق گوشی فرستاده می شود. الکترودها بر واکنش مغز شما به صداهای کلیک نظارت می کنند و پاسخ را روی نمودار ثبت می کنند. این تست تست پاسخ برانگیخته شده شنوایی ساقه مغز(BAER) یا تست پتانسیل برانگیخته شده ساقه مغز شنوایی(ABEP) هم نامیده می شود.

خطرات

معمولا هیچ خطری در تست های شنوایی دیده نمی شود.

نتایج

تست شنوایی بخشی از ارزیابی گوش است که توانایی فرد برای شنیدن را ارزیابی می کند.

نتایج تست شنوایی

طبیعی

• شما قادر هستید که صدای آرام گفته شده را به دقت بشنوید.
• شما می توانید تون ها را در بلندی برابر در هر دو گوش بشنوید.
• شما می توانید ۹۰ تا ۹۵% کلمات در تست شناخت کلمه را تکرار کنید.
• میکروفون انتشارها از گوش داخلی را در تست انتشار اتوآکوستیک تشخیص می دهد.
• مقادیر ثبت شده در نمودار برای پاسخ ساقه مغز شنیداری نشان می دهد که اعصاب مسئول شنیدن به صورت نرمال کار می کنند.

غیرطبیعی

• شما قادر به شنیدن صحبت های آهسته در تست صحبت آهسته نیستید یا قادر هستید که با یک گوش بشنوید اما با گوش دیگری نمی توانید بشنوید.
• شما تن را در یک گوش بلند تر از دیگری می شنوید.
• شما تنها صداهای معین در سطوح دسی بل بالا را می شنوید.
• شما می توانید صداها را بشنوید اما نمی توانید کلمات را بفهمید.
• هیچ انتشاری از گوش داخلی در تست انتشار های اتوآکوستیک تشخیص داده نمی شود.
• مقادیر ثبت شده در نمودار برای تست پاسخ ساقه مغز شنیداری نشان می دهد که اعصاب در مغز که مسئول شنیدن هستند به صورت نرمال کار نمی کنند.

صدا بر حسب فرکانس و شدت توصیف می شود. آستانه شنوایی شما به این معنی است که فرکانس معین چقدر باید بلند باشد تا آن را بشنوید.

فرکانس یا تن صدا (این که صدا بلند است یا کم) بر حسب لرزش ها در ثانیه یا هرتز اندازه گیری می شود. گوش  انسان می تواند به صورت نرمال فرکانس ها از میزان بسیار کم ۱۶ هرتز تا تون بسیار بالای ۲۰ هزار هرتز را بشنود. فرکانس های مکالمه معمول در یک جای ساکت ۵۰۰ تا ۲۰۰۰ هرتز است.

شدت یا بلندی بر حسب دسی بل اندازه گیری می شود. طیف نرمال (آستانه یا حد پایین) شنوایی ۰ تا ۲۵ دسی بل است. در کودکان طیف معمول ۰ تا ۱۵ دسی بل است. نتایج معمولا نشان می دهد که شما در این طیف ها در هر دو گوش شنوایی دارید.  جدول زیر میزان بلندی صدا برای اینکه فردی آن را بشنود (آستانه شنوایی) را با درجه از دست دادن شنوایی بزرگسالان مرتبط می سازد.

جدول از دست دادن شنوایی 

چه چیزی بر روی نتایج تست اثر می گذارد

دلایلی که شما ممکن است نتوانید تست را انجام دهید یا علت این که نتایج ممکن است مفید نباشد عبارتند از:

• عدم توانایی همکاری، دنبال کردن جهت ها و درک گفتار برای پاسخ در بیشتر تست ها. انجام تست های شنوایی براب کودکان شما یا افرادی که ناتوانایی های فیزیکی یا ذهنی دارند ممکن است دشوار باشد.
• مشکلات تجهیزات مثل هدفون ها با تناسب ضعیف یا شکسته یا شنوایی سنج درجه بندی نشده یا صدای زمینه ای
• دشواری صحبت یا درک زبان فردی که تست را انجام می دهد.
• عفونت گوش یا سرما خوردگی اخیر
• بودن در صدای بلند ۱۶ ساعت قبل از تست

باید به چه چیزی فکر کرد

انواع دیگر تست ها ممکن است برای ارزیابی شنوایی استفاده شود. این تست ها عبارتند از:

• تست انتشار اکوستیک (تست رفلکس اکوستیک و تیمپانومتری). این تست ۲ تا ۳ دقیقه ای اندازه گیری می کند که پرده گوش در واکنش به صدا چقدر خوب حرکت می کند. نوک نرم یک ابزار کوچک وارد کانال گوش می شود و به مجرای تنگ می رسد. فشار هوا و صدا سپس به سمت پرده گوش هدایت می شود. تست دردناک نیست اما اندکی تغییرات در فشار هوا ممکن است احساس شود یا تون ممکن است شنیده شود.
• تست های تعادلی. این تست ها می تواند مشکلات مربوط به نواحی گوش داخلی که به کنترل تعادل و هماهنگی کمک می کند را تشخیص دهد. طی این تست ها، فرد تلاش می کند که تعادل و هماهنگی را حفظ کند در حالی که دست ها و پاها در جهت های معین حرکت می کند، فرد روی یک پا می ایستد، روی پاشنه به پنجه حرکت می کند و و مانورهای دیگر را با چشم های باز و بسته انجام می دهد.

ترجمه شده از: www.webmd.com