بیماری آلزایمر بخشی از روند پیری نیست. اگر شما فکر می کنید خودتان یا عزیزتان علائم این بیماری را نشان می دهید، باید برای تشخیص بیماری آلزایمر پیش پزشک بروید. چند علامت هشداردهنده آلزایمر شامل اختلالات حافظه ای، تغییرات رفتاری و یا مشکلاتی در سخن گفتن و تصمیم گیری.
اما آلزایمر مانند خیلی از بیماری های دیگر علائم غیراختصاصی زیادی هم دارد که شامل افسردگی، سوءتغذیه و مصرف داروهایی که با هم به خوبی مؤثر نیستند. یک پزشک می تواند متوجه شود که علائم نشان دهنده آلزایمر است با یک مشکلی که به راحتی قابل درمان است.
یک تشخیص زودهنگام و صحیح می تواند به شما فرصت برنامه ریزی برای آینده را بدهد. شما می توانید مصرف داروهایی که در مراحل اولیه آلزایمر باعث کاهش شدت علائم می شوند را شروع کنید. به طور میانگین در نیمی از افرادی که داروها را مصرف می کنند، بدتر شدن علائم ۶ ماه تا ۱ سال به تعویق می افتد.
پزشکان نمی توانند آلزایمر را به طور قطعی تشخیص دهند مگر بعد از مرگ و با آزمایش های میکروسکوپی روی مغز. اما با استفاده از آزمایش هایی می توان علل دیگر را رد کرد و به تشخیص آلزایمر رسید.
زمانی که تشخیص آلزایمر برایتان گذاشته شد این نکات مهم هستند:
پزشک شما معاینات فیزیکی انجام خواهد داد و سؤالاتی در مورد سلامتی حال حاضر و گذشته تان خواهد کرد. او می خواهد بداند:
این یک تست مختصر و کوتاه است که توانایی های حل مسئله، تمرکز و توجه، شمارش و حافظه شما را بررسی می کند. این تست به پزشک شما کمک می کند تا متوجه شود آیا مشکلی در مغز شما وجود دارد که باعث به وجود آمدن مشکلات یادگیری، حافظه ای، تفکر و مهارت های برنامه ریزی شده است یا نه.
در (Computed Tomography) CT اسکن، یک دستگاه اشعه های X ساطع شده از بدن شما در زاویه های مختلف را ثبت می کند. این تصویربرداری ها به پزشک کمک می کند تا اگر یک تومور یا سکته مغزی در مغز شما وجود داشته باشد و باعث ایجاد علائم شبیه آلزایمر باشد، آن را تشخیص دهد. همچنین در مراحل پیشرفته آلزایمر تغییراتی در ساختار مغز اتفاق می افتد که در CT اسکن و MRI مشخص می شود.
در MRI با استفاده از امواج الکترومغناطیسی، تصویرهای واضحی از مغز شما گرفته می شود.
این مطالعات روابط بین مغز و رفتار را بررسی می کنند.این ها به تشخیص و درمان وضعیت هایی که باعث تحت تأثیر قرار گرفتن تفکر، احساسات و رفتار که شامل آلزایمر هم می شوند، کمک می کند. پزشکان این آزمایش ها را در کنار یک بررسی کلی و سراسری انجام می دهند. آنها همچنین ممکن است تست هایی برای بررسی مهارت های حافظه، زبان و تکلم، برنامه ریزی و منطق و توانایی تغییر رفتار، انجام دهند.
تست های نوروسایکولوژیک همچنین می تواند به پزشک و خانواده شما کمک کند تا تأثیرات یک بیماری بر زندگی روزانه شما را بهتر درک کنند.
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com