بیماری کرون در کودکان : التهابی که عمدتا در روده ی کوچک رخ می دهد و با تب، اسهال و کاهش وزن همراه است.
علت بیماری کرون در حال حاضر ناشناخته است. بعضی افراد از نظر ژنتیکی مستعد ابتلا به بیماری کرون هستند.
همراه با نوساناتی است که در صورت عدم درمان شرایط وخیم می شود.
بیماری تا حدودی ارثی است ولی با محرک های بیولوژیک یا محیطی هم همراه است. محرک های بیولوژیک و محیطی در حال حاضر تحت بررسی هستند.
رژیم غذایی ممکن است نقشی در ایجاد یا تشدید علائم داشته باشد. با این حال بعد از اینکه تشخیص بیماری کرون مطرح می شود، هیچ محدودیت خاصی در رژیم غذایی دیده نمی شود.
داروهایی مثل مسالامین، پردنیزون، آزاتیوپرین، آنتی بیوتیک ها و دیگر داروهای ضد التهابی جدید تر مطرح هستند. طول درمان بستگی به داروی استفاده شده و نیز شدت علائم دارد.
داروها معمولا در چند روز اثر می کند و کودک باید در چند روز شروع به بهبودی نماید.
شروع اثر آزاتیوپرین ممکن است تا مدتی طول بکشد.
هر کدام از داروها می تواند اثرات متفاوتی داشته باشد اما بسیاری از اثرات جانبی آن ها شامل تضعیف سیستم ایمنی بیمار است. دیگر اثرات جانبی ممکن است شامل جوش، اسهال، سردرد و دردهای عضلانی باشد.
جراحی نقشی در درمان بیماری کرون دارد. جراحی در صورتی که انسداد در مسیر معده ای روده ای وجود داشته باشد یا داروها نتوانند به اندازه کافی علائم را کنترل کنند، در نظر گرفته می شود.
علائم نشان دهنده ی وضعیت بدتر شونده بیماری عبارتند از:
متخصص گوارش کودکان اغلب در نظارت بر علائم کودکان و درمان بیماری مفید است اما بر عهده پزشک کودکان شماست که تعیین کند آیا متخصص گوارش لازم است یا خیر.
در صورتی که هر کدام از علائم نگران کننده مثل درد شکم پایدار، اسهال یا تب بدون دلیل وجود دارد، دوباره تماس بگیرید.
ترجمه شده از کتاب: Healthy Baby Answers 1001