فراموشی می تواند تا حدی به دلیل فزایش سن طبیعی باشد. اگر شما برای به یادآوری نام کسی مشکل دارید ولی بعداً نام او یادتان می آید، این یک مشکل جدی حافظه نیست اما اگر مشکلات حافظه ای به طور جدی روی زندگی روزمره شما اثر می گذارد، می توانند علائم اولیه آلزایمر باشند. در حالی که تعداد علائمی که شما دارید و شدت آن ها متفاوت است اما مهم است که بتوانید علائم زودهنگام را تشخیص دهید. شما نیاز دارید که از خود چند سؤال مهم بپرسید:
از دست دادن حافظه: این شایع ترین علامت است، آیا اطلاعاتی که به تازگی یاد گرفته اید را فراموش می کنید؟ آیا بخشی از مطالب مهم مانند نام ها و وقایع را فراموش می کنید؟ آیا اتفاقات مهمی که برایتان افتاده را از یاد برده اید؟ آیا یک سؤال را بارها و بارها می پرسید؟ آیا بیش از حد از هشداردهنده ها و دفترچه یادداشت تلفن همراهتان استفاده می کنید؟
مشکلات در حل مسائل و برنامه ریزی. آیا در برنامه ریزی و انجام آن مشکل دارید؟ آیا عمل به یک دستورالعمل آشپزی ، اگرچه آن را چندین بار انجام داده اید برایتان سخت است ؟ آیا تمرکز بر روی جزئیات، مخصوصاً اگر عدد باشند، برایتان سخت است؟ برای مثال آیا می توانید مقدار دقیق اسکناس ها و سکه های درون کیف تان را حساب کنید؟
وظایف روزانه یک چالش هستند: حتی چیزهای آشنا سخت می شوند آیا برای رفتن به جایی که بارها به آنجا رفته اید مشکل دارید؟ آیا در سرکار می توانید یک کار معمولی را به طور کامل انجام دهید؟ آیا قوانین بازی مورد علاقه خود را فراموش کرده اید.
زمان و مکان ها گیج کننده هستند: آیا اتفاقی را که همین الان دارد می فتد را به طور کامل درک می کنید؟ آیا گم گشته و گیج هستید؟ آیا به راحتی گم می شوید؟ آیا یادتان می آید چگونه به اینجا آمده اید؟
تغییرات در بینایی: آیا خواندن کلمات بر روی کاغذ برایتان سخت تر شده است؟ آیا در تخمین فاصله مشکل دارید؟ آیا می توانید رنگ ها را جدا از هم ببینید؟ این ها مهم هستند چون می توانند به رانندگی شما اثر بگذارند.
کلمات و مکالمات گیج کننده هستند: مکالمه سخت تر می شود. آیا می توانید کلمه ی را که می خواهید پیدا کنید؟ یا آیا اشیاء را با نام اشتباه خطاب می کنید؟ آیا از عضویت در جایی خودداری می کنید؟ آیا می توانید به درستی یک بحث را ادامه دهید؟ آیا پیش آمده به طور ناگهانی وسط یک مکالمه توقف کنید چون نمی دانید چه بگویید؟ آیا حرف هایتان را تکرار می کنید؟
اشیاء را گم می کنید: هر کسی ممکن است جای اشیاء را فراموش کند، اما آیا شما می توانید به یاد آورید آن را کجا گذاشته اید؟ آیا اشیاء را در جای نادرست قرار می دهید؟ مثلاً ساعت مچی را در یخچال بگذاریم. آیا دیگران را به برداشتن اشیاء متهم می کنید؟
قضاوت مختل: آیا این اواخر تصمیمات ضعیفی می گیرید؟ آیا اشتباهاتی در مورد مسائل مالی انجام می دهید؟ مثلاً پول تان را به دیگران بدهید در صورتی که قبلاً این کار را نمی کردید. آیا به اندازه قبل حمام می روید؟ آیا از خودتان کمتر از قبل مراقبت می کنید؟ آیا لباس نامناسب با آب و هوا را می پوشید؟
انزوای اجتماعی: آیا از پروژه های کاری سرباز می زنید؟ آیا کمتر سرگرمی های مورد علاقه خود را انجام می دهید؟ آیا انگیزه تان کم شده؟ آیا بیش از حد معمول تلویزیون می بینید و یا می خوابید؟
تغییرات خلقی: آیا به راحتی ناراحت می شوید؟ آیا احساس افسردگی، ترس و یا اضطراب دارید؟ آیا به دیگران مشکوک هستید؟
اگر متوجه این علامت ها شدید با پزشک خود صحبت کنید. او وضعیت سلامت فیزیکی و روانی شما را ارزیابی می کند. او در تاریخچه پزشکی شما جستجو می کند و تست های وضعیت روان برای شما انجام می دهد که حافظه، توانایی حل مسائل ساده و مهارت های تفکر را در شما بررسی می کند. او همچنین ممکن است آزمایش های خونی و مغزی انجام دهد.
شاید او شما را به یک متخصص آلزایمر (مانند یک نورولوژیست) ارجاع دهد. نورولوژیست کسی است که تخصص او درمان بیماری های مغز و سیستم عصبی است.
یک روانشناس، روان پزشک یا متخصص طب سالمندان هم می تواند کمک کننده باشد.
شما همچنین می توانید از طریق «انجمن آلزایمر» و یا «مرکز بیماری آلزایمر» یک متخصص پیدا کنید.
هر چه زودتر متوجه بیماری شوید بهتر است. شروع درمان برای کاهش علائم و افزایش مدت زمان استقلال شما کمک کننده است. این همچنین به شما کمک می کند تا بهتر برنامه ریزی کنید. شما می توانید فعالیت ها مختلف زندگی مثل فعالیت اقتصادی داشته باشید و می توانید شبکه حمایتی خود را بسازید.
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com