داروهای باروری

داروهای باروری درمان های اولیه برای زنان با اختلالات تخمک گذاری هستند، برخی از آن ها به صورت خوراکی استفاده می شوند و برخی دیگر تزریقی هستند. به طور کلی، این داروها با رها کردن هورمون هایی عمل می کنند که تخمک گذاری را تحریک می کند و یا آن را تنظیم می کند.

اگر شما از روش های کمک باروری دیگری هم استفاده می کنید، مثل باروری آزمایشگاهی، این دارو ها باز هم جزء مهمی از درمان شما هستند.

کلومید یا سروفن برای باروری

اندیکاسیون

کلومید ( کلومیفن سیترات) اغلب اولین گزینه برای درمان ناباروری است، به علت آن که موثر است و برای بیش از ۲۵ سال استفاده شده است.

به زنانی این دارو داده می شود که تخمک گذاری طبیعی ندارند. کلومید و سروفن نام های تجاری برای کلومیفن هستند، و داروهای ضد استروژنی می باشند. این دارو باعث می شود تا هیپوتالاموس و غده ی هیپوفیز هورمون هایی بسازد از جمله GnRH  و FSH و LH که تخمدان ها را تحریک به تولید تخمک می کنند.

این داروها اغلب در ترکیب با تکنیک های کمک باروری استفاده می شوند.

کاربرد

دوز اولیه و شروع برای این دارو ۵۰ میلی گرم در روز برای ۵ روز است. شما معمولا اولین قرص را در روز های ۳،۴،۵ پس از شروع عادت ماهیانه استفاده می کنید. ( حتما با دستور پزشک استفاده شود).  شما می توانید انتظار داشته باشید که تخمک گذاری در حدود ۷ روز پس از مصرف دوز آخر دارو شروع شود.

اگر تخمگ گذاری به درستی انجام نشود، شما می توانید دوز دارو را به ۵۰ میلی گرم در روز در هر ماه تا ۱۵۰ میلی گرم  افزایش دهید. وقتی که تخمک گذاری شما شروع می شود، بیشتر پزشکان توصیه می کنند که  این دارو برای بیش از ۶ ماه استفاده نشود. اگر شما پس از ۶ ماه باردار نشدید،  پزشک شما شاید داروی دیگری را به شما توصیه کند و یا شما را به متخصص ناباروری ارجاع دهد.

اثر بخشی

در حدود ۶۰ تا ۸۰ درصد زنانی که از این دارو استفاده می کنند، تخمک گذاری خواهند داشت، و در حدود نیمی از موارد می توانند باردار شوند.

عوارض جانبی

عوارض جانبی این دارو معمولا خفیف است.  این موارد می تواند شامل گرگرفتگی، تاری دید، تهوع، نفخ،  سردرد باشد. این دارو می تواند در موکوس گردن رحم هم تغییر بدهد که باروری را دشوار تر می سازد و مانع ورود اسپرم به رحم می شود. همانند بسیاری از داروهای بارداری، این دارو هم شانس چند قلویی را افزایش می دهد.

هورمون های قابل تزریق در ناباروری

اگر کلومید فایده نداشت باشد، پزشک ممکن است از این مواد برای تحریک تخمک گذاری استفاده کند.

برخی از این درمان ها عبارتند از:

• هورمون گنادوتروپین جفتی (hCG):  از جمله Pregnyl, Novarel, Ovidrel, Profasi.  این داروهای معمولا همراه با سایر داروهای باروری برای تحریک تخمک گذاری استفاده می شوند.
• هورمون محرک فولیکولی (FSH): از جمله Follistim, Fertinex, Bravelle, and Gonal-F
• گنادوتروپین انسنانی یائسگی (hMG): از جمله Pergonal, Repronex, Metrodin. این دارو همراه با  FSH و LH استفاده می شود.
• GnRH : از جمله Factrel ,  Lutrepulse. این هورمون رهایش FSH و LH را از هیپوفیز تحریک می کند.
• آگونیسم GnRH: از جمله Lupron, Zoladex  و Synarel
• آنتاگونیسم GnRH: از جمله  Antagon  و Cetrotide

عوارض جانبی

بیشتر عوارض آن ها خفیف است شامل خستگی، عفونت ، تورم، یا کبودی در محل تزریق. خطری برای تحریک بیش از حد تخمدان ها وجود ندارد، وضعیتی که باعث بزرگ شدن و دردناک شدن تخمدان ها می شود.

داروهای محرک تخمک گذاری احتمال چند قلویی را در مادر باردار بالا می برند که برای مادر و جنین می تواند با افزایش خطر همراه باشد.

سایر داروهای باروری

• آسپرین: مطالعات نشان می دهد که آسپرین می تواند خطر سقط را در موارد مشخصی کاهش دهد، اگر چه شما می بایست با پزشک در مورد اثربخشی آن برای خود مشورت کنید.
• هپارین: دارویی که برای کاهش خطر سقط در زنانی که سقط های مکرر خودبخودی داشتند، استفاده می شود.
• آنتاگون ( گانیرلیکس استات): داروی تزریقی که برای مهار تخمک گذاری نارس در زنانی که تحت روش های باروری بودند استفاده می شود. عوارض جانبی آن شامل درد شکمی، سردرد و مرگ جنین است.
• پارلودل و دوستینکس ( بروموکریپتین و کابرگولین): این داروها برای کاهش سطوح هورمون پرولاکتین استفاده می شود و اندازه ی تومور هیپوفیز را کاهش می دهد که می تواند تخمک گذاری را کاهش دهد. معمولا در دوز های کم به صورت خوراکی استفاده می شود  و در صورت نیاز افزایش می یابد. می تواند به صورت قرص واژینال هم استفاده شوند. عوارض جانبی آن ها شامل گیجی و ناراحتی معده است.

ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com