تاثیر کورتیکواستروئید های قبل از تولد برای بلوغ و نمو ریه های جنین برای مثال: بتامتازون و دگزامتازون
این دو دارو باعث بلوغ ریه های جنین می شوند و ریه های جنین می تواند ماده ای به نام سورفکتانت را تولید کند. ریه های جنین رسیده و فول ترم معمولا می تواند سورفکتانت بسازد، این ماده همانند ماده ی لغزنده ای سطح کیسه چه های هوایی را در ریه ها می پوشاند و در نتیجه اصطکاک در زمان فعالیت تنفسی کم می شود. نوزادان نارسی که ریه های آن ها شروع به تولید سورفکتانت می کند می تواند به راحتی تنفس کند.
این دو دارو کورتیکواستروئید هستند و گلوکوکورتیکوئید نام دارند که قبل از تولد تجویز می شوند تا باعث نمو ریه های جنین شوند. یا در زمانی استفاده ی می شود که زایمان پره ترم باشد و تولید آن ممکن است در ۷ روز رخ دهد. این حالت کمک می کند به پیشگیری از سندرم دیسترس تنفسی و عوارض مرتبط با زایمان نارس.
بیشتر کودکان متولد شده در هفته های بارداری ۳۳ تا ۳۴ ام، بلوغ ریوی کاملی دارند و می توانند خود بخود تنفس کنند.
تحقیقات نشان می دهد که کورتیکواستروئید ها وقتی که در زمان زایمان پره ترم به مادر داده می شود، مشکلات جدی کودک را کاهش می دهد.
این دو دارو اگر زایمان در حداقل ۲۴ ساعت پس از مصرف اولین دوز دارو استفاده شود، سودمند می باشد.
این دارو با کاهش خطرات زیر می تواند برای کودک نارس مفید باشد:
مرگ
کورتیکواستروئید ها می توانند بر روی مادر اثرات سوء ای داشته باشند، شامل احتباس مایعات و افزایش فشار خون. این موارد عوارض جانبی کوتاه مدتی هستند و کمتر احتمال دارد که در طی دوره ی کوتاه درمانی ایجاد شود.
کنترل دیابت ممکن است در زنان بارداری دشوار تر باشد وقتی که کورتیکواستروئید ها استفاده می شود. پزشک شما ممکن است دوز انسولین متفاوتی را در این زمان تجویز کند.
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com