عفونت باکتریایی در کودکان
هنگامی که سویه ی قدرتمندی از باکتریها وارد جریان خون شوند، عفونت حاصل آنها در خون عفونت باکتریایی یا باکتریمی (معمولاً به عنوان مسمومیت خون شناخته می شود) نامیده می شود. این نوع از عفونت می تواند جدی باشد، اما معمولاً توسط آنتی بیوتیک ها با موفقیت درمان می شود، به خصوص اگر زود هنگام و به موقع نسبت به درمان آن اقدام شود. به لطف وجود واکسن هایی برای اغلب عفونت های باکتریایی، امروزه ابتلا به عفونت باکتریایی به میزان قابل توجهی کاهش یافته است.
اگر فرزند شما مبتلا به بیماری کم خونی داشی شکل (تالاسمی)، عفونت HIV، و یا سایر انواع بیماریهای مربوط به اختلال سیستم ایمنی بدن باشد، در این صورت او با احتمال بیشتری درمعرض خطر ابتلا به عفونت باکتریایی خواهد بود. در برخی موارد نادر، کودک عفونت را از باکتری هایی مانند استافیلوکوک اورئوس یا گروه استرپتوکوک می گیرد، که این دسته از باکتری ها گاهاً ممکن است از طریق وجود یک بریدگی در پوست وارد خون شوند. همچنین ممکن است کودک از طریق ورود باکتری نایسریا مننژیتیدیس به دستگاه تنفسی خود و یا از طریق ورود باکتری سالمونلا به روده اش مبتلا به عفونت خونی گردد.
تشخیص این بیماری کار دشواری است، زیرا ممکن است فرزند شما هیچ علامت دیگری جز تب نداشته باشد. همچنین ممکن است او بداخلاق شده، مشکلاتی در غذا خوردن و یا تنفس پیدا کند، یا رنگ پریده و خواب آلود باشد. بنابراین، در صورتی که شما در مورد امکان عفونت فرزندتان نگران هستید، حتماً با پزشک فرزندتان تماس بگیرید.
عفونتهای خونی ناشی از بریدگی ها، جوش، و یا دیگر اختلالات پوستی معمولاً با تب، درد و قرمزی شدید در اطراف زخم مشخص می شوند. در صورتی که متوجه وجود هر یک از این علائم در فرزندتان شدید، حتماً او را پیش دکتر ببرید. این نوع از عفونتهای باکتریایی می تواند باعث ایجاد مشکلات جدی تری شوند.
در صورتی که تنها علامت فرزندتان داشتن تبی برابر با ۱۰۲ درجه فارنهایت (۳۸.۹ درجه سلسیوس) و یا بیشتر باشد و از طرفی هیچ دلیل دیگری برای تب وی وجود نداشته باشد (به عنوان مثال،احتمال وجود عفونت گوش، گلو درد، عفونت ریه، عفونت دستگاه گوارش، یا مننژیت)، در نتیجه ممکن است پزشک فرزند شما را از نظر وجود عفونت ویروسی مورد معاینه قرار دهد. در این راستا پزشک چگونگی وضع ظاهری و رفتار فرزند شما، آنچه را که فرزندتان در معرضش بوده، طول مدت بیماری، و تاریخچه سلامتی او را مورد بررسی قرار می دهد. از طرفی، در صورتی که فرزندتان زخمی داشته باشد، پزشک زخم فرزندتان را نیز از نظر وجود نشانه هایی از عفونت بررسی می کند. اغلب کودکان تب آلوده مبتلا به عفونت ویروسی نمی باشند، با این حال از آنجاییکه تشخیص به موقع عفونت بسیار مهم است، بنابراین اگر پزشک دلایلی مبنی بر احتمال وجود عفونت باکتریایی داشته باشد، می تواند از انجام آزمایشات خون برای کسب اطمینان در مورد وجود یا عدم وجود این بیماری بهره ببرد.
اگر تشخیص داده شود که فرزند شما به عفونت باکتریایی مبتلا است، پزشک باید تجویز آنتی بیوتیک هایی را برای وی آغاز کند (در واقع، در صورتی که حاضر شدن نتایج آزمایشات برای مدتی زمان ببرد و در همین حین نیز پزشک به احتمال وجود عفونت در فرزندتان مشکوک باشد؛ وی می تواند تا زمان حاضر شدن جواب آزمایشها و کسب اطمینان درباره وجود بیماری، تجویز آنتی بیوتیک ها به فرزندتان را آغاز نماید). اتمام کامل فرآیند درمان با آنتی بیوتیک ها و همچنین انجام پیگیری های مجدد بنا به توصیه و صلاحدید پزشک بسیار مهم و ضروری است.
با تمیز نگه داشتن زخم ها و بریدگی های فرزندتان و همچنین با جلوگیری از دستکاری آنها توسط وی، از فرزند خود در برابر ابتلا به عفونتهای باکتریایی محافظت کنید. اگر فرزند شما زخمی در بدن خود دارد، به وجود علائم عفونی در فرزندتان توجه کنید، تا در صورت لزوم بتوانید نسبت به درمان به موقع عفونت اقدام نمایید.