در معاینه فیزیکی، یک کودک باید بیش از دو ویژگی اصلی و ۳ ویژگی فرعی را برای تشخیص سندرم بکویت ویدمن داشته باشد.
دیگر ابزارهای تشخیصی عبارتند از :
ممکن است بسیاری از عارضه های پزشکی علائم و نشانه های مشابهی داشته باشند. پزشک شما ممکن است آزمایش های اضافی برای رد کردن سایر عارضه های پزشکی ( سایر شرایط بالینی ) در رسیدن به تشخیص قطعی انجام دهد.
عوارض ناشی از سندرم بکویت ویدمن عبارتند از :
اقدامات درمانی سندرم بکویت ویدمن عبارتنداز :
افراد مبتلا به این عارضه باید به طور متناوب تحت غربالگری برای سرطان قرار بگیرند.
در حال حاضر هیچ روش یا دستورالعمل خاصی برای درمان عارضه ژنتیکی سندرم بکویت ویدمن وجود ندارد.
ممکن است تست های ژنتیکی از والدین باردار (و اعضای مربوط به خانواده ) و تشخیص پیش از تولد (تست مولکولی جنین در دوران بارداری ) به درک خطرات در دوران بارداری کمک کنند.
در صورت وجود سابقه خانوادگی این بیماری مشاوره ژنتیکی به ارزیابی خطرات قبل از برنامه ریزی برای یک کودک (قبل از باردار شدن ) کمک خواهد کرد.
در حال حاضر تحقیق فعال و موثری برای کشف درمان های احتمالی و پیشگیری از اختلالات ژنتیکی موروثی و اکتسابی در حال انجام است.
پیشرفت های پزشکی و مراقبت های پزشکی فعلی به آن هایی که از ابتلا به سندرم بکویت ویدمن رنج می برند کمک کرده است. کودکان با این اختلال می توانند زندگی با کیفیت معمولی را با درمان به موقع از مشکلات پزشکی که به وجود آمده است داشته باشند.
معمولا رشد ذهنی و فکری تحت تاثیر قرار نمی گیرد اما ممکن است برخی مشکلات گفتاری وجود داشته باشد.
دوران کودکی اولیه نیاز به نظارت دقیق به منظور جلوگیری از هر گونه عوارض دارد.
موارد شدید BWS می توانند کشنده باشند به خصوص اگر نقص دیواره شکمی، قند خون پایین، سایز بزرگ اندام و یا مشکلات تنفسی جدی باشند.
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com