مروری بر درمان های اختلال نقص توجه – بیش فعالی (ADHD)

مروری بر درمان های اختلال نقص توجه – بیش فعالی  (ADHD)

درمان این اختلال شامل ترکیبی از روش های دارویی و رفتار درمانی است. مرحله ی اول تشخیص صحیح ADHD است  و درک قدرت و ضعف کودک شما.  مطالعه در مورد این اختلال به شما و کودکتان کمک می کند تا  بهتر بتوانید به بیمار کمک کنید.

داروها

پزشک کودک شما ممکن است پیشنهاد کند که برای شما داروهای محرک استفاده شود. این داروها شامل آمفتامین ( برای مثال، آدرال، دکسدرین) و متیل فنیدیت ( برای مثال کونسرتا، متاداتا و یا ریتالین) می باشد. داروهای محرک علائم حدود ۷۰ مورد از ۱۰۰ کودک مبتلا به ADHD را بهبود می دهد.

اگر داروهای محرک عوارض جانبی داشته باشند و یا موثر نباشند، پزشک کودک ممکن است داروهای غیر محرک را پیشنهاد کند شامل آموکستین ( استراترا)، کلونیدین ( ککاپوای) و یا گوآنفاسین ( اینتونیو). این داروها ممکن است به تنهایی و یا در ترکیب با سایر داروهای محرک استفاده شوند.

رفتار درمانی

از راه رفتار درمانی، والدین طرح هایی را می آموزند تا رفتار ها را بهبود دهند. اطفال مهارت هایی را برای حل مشکلات، برقراری ارتباط یاد می گیرند. رفتار درمانی زمانی مفید تر است که با داروها استفاده شوند.

برخی از کودکان مبتلا به ADHD  وضعیت های دیگری را دارند از جمله اضطراب. رفتار درمانی می تواند برخی از این وضعیت ها را درمان کند.

مشاوره ممکن است به کودک و بزرگسالان مبتلا به ADHD با اختلالات رفتاری کمک کند.

ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com