شوک آنافیلاکتیک در کودکان

شوک آنافیلاکتیک در کودکان

شوک آنافیلاکتیک (که همچنین شوک آنافیلاکسیس خوانده می شود) ، نوعی واکنش آلرژیک سریع و شدید و همچنین یکی از ترسناک ترین موارد اورژانسی است که هر پدر و مادری ممکن است با آن مواجه شود. این شوک هنگامی آغاز می شود که سیستم ایمنی بدن به اشتباه به یک ماده ی بی ضرر  واکنش نشان می دهد زیرا آن را به عنوان یک تهدید جدی تلقی نموده است. این مسئله باعث آزاد شدن هیستامین و دیگر مواد شیمیایی می شود که خود باعث بروز علائم عدیده ای می گردد که تعدادی از آنها تهدیدی  جدی برای حیات محسوب می شوند.

این علائم در یک نوزاد شامل موارد زیر است:

• تورم پوست، لب ها، گلو، زبان یا صورت
• خس خس یا مشکلات حاد تنفسی
• ضربان قلب نامنظم یا سریع
• کهیر
• از دست دادن هوشیاری
• استفراغ
• اسهال
• رنگ پریدگی شدید صورت و عرق کردن، سرخی پوست، یا رنگ آبی پوست

این علائم معمولاً تا ۲ ساعت پس از قرار گرفتن در معرض ماده ی مورد نظر – گاهی اوقات حتی تا چند دقیقه- ظاهر می شوند، با این وجود این علائم ممکن است تا ۴ ساعت بعد نمود پیدا کنند.

شوک آنافیلاکسیس در کودکان زیر ۶ ماه نادر است، زیرا آن‌ها در معرض مواد آلرژی‌زا زیادی به‌خصوص مواد آلرژی‌زای غذایی قرار ندارند. عموماً، کودک باید بیش از یک‌بار در معرض یک ماده آلرژی‌زا قرار بگیرد تا نسبت به آن واکنش نشان دهد و برای ایجاد بعضی از آلرژی‌ها ممکن است در معرض قرارگیری نسبت به چند ماده آلرژی‌زا در سال‌های نوپایی کودک انجام شود.

با این‌ حال، شوک آنافیلاکسیس در نوزادانی تا سن ۱ ماه و در کودکانی که هیچ سابقه‌ای از قرارگیری در معرض مواد آلرژی‌زا ندارند، گزارش شده است.

کدام دسته از مواد بیشترین احتمال ایجاد یک واکنش شدید  آلرژیک را دارند؟

مواد آلرژی‌زای زیادی وجود دارند، اما بعضی از آن‌ها رایج‌تر می‌باشند:

• آجیل، آجیل به‌دست‌آمده از میوه‌های درختی (مثل گردو و کاشو)، نرم‌تنان صدف دار (مثل میگو و خرچنگ)، ماهی، شیر و تخم‌مرغ رایج‌ترین  این مواد  هستند، بااین‌وجود هر نوع ماده غذایی می‌تواند منجر به یک واکنش آلرژیک شدید شود. ( این مسئله که آیا تأخیر در معرفی مواد غذایی که به‌طور بالقوه آلرژی‌زا هستند می‌تواند منجر به حمله مواد حساسیت‌زا در کودکان مستعد ابتلا به آلرژی شود یا خیر، در تحقیقات وسیعی مورد بررسی قرار گرفته است. اگر آلرژی به مواد غذایی در خانواده شما وجود دارد، کودکتان بیشتر مستعد ابتلا به آلرژی خواهد بود. )
• داروهای موجود در گروه دارویی پنی‌سیلین (شامل آنتی‌بیوتیک آموکسی سیلین)
• گزیدگی و نیش حشرات (علی‌الخصوص زنبورهای عسل، زنبور زرد، زنبور سرخ، مورچه‌های آتشی و مورچه‌هایی که در خرمن محصول هستند)
• لاتکس (که اغلب در محصولات مرتبط با مراقبت از سلامتی انسان به کار بسته می‌شوند)
• مواد نگه‌دارنده  و رنگ‌های غذایی (مانند زرد FDC شماره ۵)

هنگامی که به نظر می‌رسد کودکم مبتلا به یک واکنش آلرژیک شدید شده است، چه کاری باید انجام دهد؟

اگر کودک در تنفس دچار مشکل شده است یا در حال مرگ است، سریعاً به ۹۱۱ زنگ بزنید. در حالی که پاهایش را به سمت بالا نگه داشته است او را روی زمین بخوابانید تا ریسک بروز شوک را کاهش دهید. برای آرام کردن کودک با او صحبت کنید و خودتان نیز خونسرد باشید.

اگر کودکتان کوچک‌تر از ۶ ماه است به هیچ مجه به او آنتی‌هیستامین ندهید. حتی اگر بزرگ‌تر از ۶ ماه است و دارای مشکل تنفسی یا بلعیدن است، به او آنتی‌هیستامین ندهید زیرا ممکن است باعث خفگی شود.

زمانی که امدادگران فرارسیدند، احتمالاً با تزریق اپی نفرین، تلاش می‌کنند تا این واکنش را  در عرض چند دقیقه متوقف نمایند. (اپی نفرین ضربان قلب را بیشتر نموده ، ماهیچه‌های  قرار گرفته در راه هوایی را ریلکس  کرده، تورم را کاهش داده، و حجم خون را در رگ‌ها بهبود می‌بخشد تا جریان خون را به نواحی حیاتی بدن مانند قلب و مغز بیشتر نماید)

امدادگران کودک شما را بیمارستان انتقال می‌دهند تا در آنجا به‌منظور بررسی واکنش‌های بعدی تحت مراقبت و آزمایش قرار گیرد. پزشکان می‌توانند به شما در شناسایی عوامل ایجاد این مشکل کمک کنند. همچنین می‌توانید از طریق پزشک کودکتان پیگیر بیماری او باشید که ممکن است شما را به یک متخصص آلرژی کودکان ارجاع دهد.

برای محافظت از فرزندم در مقابل شوک آنافیلاکتیک چه کاری می‌توانم انجام دهم؟

بهترین راه پیشگیری، اجتناب از هرگونه مواد آلرژی‌زای شناخته شده مانند موادی است که به‌طور رایج باعث واکنش‌های آلرژیک حاد می‌شود.

اگر کودک شما نسبت به غذاهای مشخصی آلرژی دارد، فقط مقدار اثر مشخصی کافیست تا واکنش صورت گیرد، بنابراین خواندن دقیق برچسب مواد غذایی حائز اهمیت است. همچنین چنانچه در رستوران یا در منزل دوستانتان هستید در مورد اینکه آیا آن وعده غذایی حاوی یکی از مواد آلرژیک است یا خیر، پرسش نمایید. شما باید تا زمانی که کودکتان خود قادر به انجام این کار باشید، کاملاً هوشیارانه برخورد نمایید. برای برخورداری از نکات بیشتر در این زمینه به شبکه آلرژی غذایی مراجعه کنید.

در مورد گزیدگی یا نیش حشرات، به کودکتان کمک کنید تا مکان‌هایی را پیدا کند که فاقد حشرات است. صرفاً به اسپری‌های مخصوص حشرات متکی نباشید، این اسپری‌ها زنبورها یا مورچه‌های آتشین را که معمولاً کودکان را می‌گزند، دفع نمی‌کنند.

علاوه بر این، وقتی کودک شما قادر به راه رفتن شد، اجازه ندهید پابرهنه خارج از خانه تاتی تاتی کند. بسیاری از کودکان وقتی ناخواسته روی یک حشره‌ی گزنده پا می‌گذارند، گزیده می‌شوند.

اگر کودک شما یک واکنش آلرژیک حاد از خود نشان داد، ممکن است پزشک او توصیه کند هنگامی که کودک بزرگ‌تر شد، از یک EpiPen Jr استفاده نمایید که نوعی دستگاه تزریق خودکار مانند است که با اپی نفرین پر می‌شود. این دستگاه برای کودکانی که وزن آن‌ها بین ۳۳ تا ۶۶ پوند (۱۵ تا ۳۰ کیلوگرم) است طراحی شده و فقط با نسخه پزشک قابل دسترسی است.

همچنین توجه داشته باشید فردی که از کودک شما مراقبت می‌کند- پرستاران، کارمندان مهدکودک، اقوام- درباره آلرژی‌های کودک اطلاعات کافی داشته باشد و چنانچه کودک واکنش آلرژیک حادی از خود بروز داد، دقیقاً اقدامات لازم را انجام دهد.

درنهایت، وقتی کودکتان دارای یک واکنش آلرژیک حاد مانند آنافیلاکسیس  بود، حتماً باید از دستبندی با شناسه‌ی هشدار پزشکی استفاده نماید (که در بیشتر داروخانه‌ها موجود است). این کار به کادر پزشکی کمک می‌کند تا در مواقع اورژانس آگاهی لازم را  در مورد وضعیت او داشته باشند.

ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com