یائسگی

یائسگی وضعیتی است که در خانم ها در زمانی که دوره ی قاعدگی تمام می شود، رخ می دهد. به این صورت تعریف می شود که ۱۲ ماه پس از تکمیل آخرین قاعدگی رخ می دهد.

زنان یائسگی را زمانی تجربه می کنند که تخمدان های آن ها دیگر استروژن و پروژسترون نمی سازد. این امر باعث می شود تا دوره های قاعدگی قطع شود.

یائسگی معمولا در زنان ۴۰ تا ۵۰ سال رخ می دهد و باعث می شود تا دیگر خانم بارور نباشند.

این حالت برای زنان با تجربه ی استرس های  جسمی و روحی شایع تر است. در بیشتر موارد، نشانه ها و علائم همراه با یائسگی در اثر تغییرات هورمونی ایجاد می شود و برای حدود ۱ سال ادامه دارد.

زنانی که دوره های قاعدگی دارند و بین ۴۰ تا ۵۰ سال هستند، این حالت را تجربه می کنند.

یائسگی یک روند طبیعی در مسیر افزایش سن در خانم ها است. تقریبا قطعی است که زنانی که دوره ی قاعدگی آن ها شروع می شود، در زمانی از عمر خود یائسه می شوند.

علل ایجاد یائسگی زودرس عبارتند از:

• اشعه درمانی و یا شیمی درمانی
• نارسایی تخمدانی
• استعمال سیگار
• کم کاری تیروئید
• اختلال کارکرد غدد فوق کلیه
• وزن کم
• عوامل ژنتیکی

توجه به این موضوع که داشتن یک عامل خطر به معنی مبتلا شدن  به این عارضه نمی باشد، اهمیت دارد.

داشتن یک عامل خطر شانس مبتلا شدن به این عارضه را در مقایسه با افرادی که این عامل خطر را ندارند افزایش می دهد. تعدادی از عوامل خطر از دیگر عوامل مهم تر می باشند.

همچنین عدم وجود عامل خطر به این معنی نمی باشد که این فرد  دچار این عارضه نخواهد شد. مشورت با پزشکان در مورد اثرات عوامل خطر همواره مهم می باشد.

ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com