آلومینیوم و آلزایمر : عوامل بحث ­برانگیز بیماری آلزایمر

آلومینیوم و آلزایمر

آلومینیوم: یکی از جنجال­ برانگیزترین تئوری­ های مطرح شده مربوط به آلومینیوم و آلزایمر است. زمانی توجه ­ها معطوف این عنصر شد که دانشمندان این فلز را در مقادیر کم درون مغز افراد آلزایمری پیدا کردند از آن پس خیلی مطالعات بر روی آن انجام شد ولی هیچ کدام نتوانستند نتایج قابل قبولی را بدست بیاورند و یافته ­های مبهمی داشتند.

آلومینیوم در تعدادی از مغزهای گرفته شده از اجساد بیماران آلزایمری به مقدار بیشتر از حد معمول وجود داشت، اما نه در همه ­ی آنها. تردیدها در مورد اهمیت آلومینیوم در بیماران آلزایمری به دلیل وجود نداشتن این فلز در مغز بعضی از اجساد بیشتر شد. حتی ممکن است در مغزهایی هم که آلومینیوم یافت شده، این ماده از وسایل مورد استفاده در آزمایشگاه به درون بافت مغز نفوذ کرده باشد.

آلومینیوم یکی از فلزهای سازنده پوسته کرده زمین است و در لوازم خانگی هم به مقدار کمی وجود دارد، همچنین در خیلی از غذاها، در نتیجه ترس از اینکه آلومینیوم موجود در غذاها یا دیگر منابع بتواند یک عامل در ایجاد آلزایمر باشد، وجود دارد. یک مطالعه نشان داد افرادی که از داروهایی مثل ضداسیدهای دارای آلومینیوم استفاده می­ کرده ­اند، در خطر بیشتری برای ابتلا به آلزایمر قرار گرفته ­اند. مطالعات دیگر هم ارتباطاتی بین در معرض آلومینیوم بودن و ابتلا به آلزایمر نشان می ­دهند.

در سوی دیگر، مطالعات مختلفی نتایجی مبنی بر عدم افزایش خطر ابتلا به آلزایمر در افرادی که در معرض مقادیر بالای آلومینیوم بوده­ اند، داشتند. بعلاوه، آلومینیوم موجود در ظروف آشپزی وارد غذا نمی ­شوند و آلومینیومی که به طور طبیعی درون مواد غذایی است مثل سیب ­زمینی­ ها، خیلی توسط بدن جذب نمی ­شود. در کل، دانشمندان فقط می ­توانند بگویند آلومینیوم تأثیرات ناشناخته و نامعلومی در ابتلا به آلزایمر دارد.

روی و آلزایمر

روی: روی به دو طریق با بیماری آلزایمر مرتبط شد. بعضی از گزارش ­ها اعلام کردند که مقدار بسیار کم روی یک مشکل است. دیگران مقدار زیاد روی را مشکل ­ساز اعلام کردند. مقادیر بسیار کم روی به دلیل یافتن سطوح کم روی در مغزهای اجساد بیماران آلزایمری، به ویژه در مناطق­ خاصی مطرح شد.

در سوی دیگر، یک مطالعه جدید بیان کرد که مقادیر بالای روی مناسب نیست. در این آزمایش آزمایشگاهی، روی باعث تجمع بتا آمیلوئید در مایع مغزی نخاعی (مایعی که مغز و نخاع را دربر می ­گیرد) و متعاقب آن ایجاد پلاک در مغز مانند بیماران آلزایمری می­ شود. در حال حاضر آزمایشات بیشتری برای بررسی اثرات دقیق روی بر مغز در حال انجام است.

سم­ های موجود در غذا: در تعدادی از موارد دمانس، سم­ های غذایی مضنون هستند. دو ماده موجود در دانه نوعی سبزی آفریقایی، هندی و گوامی، ممکن است باعث صدمه رساندن به سیستم عصبی مرکزی شوند. هر دو باعث کاهش عملکرد ماده ­ای به نام گلوتامات در مغز می­ شوند که در آلزایمر هم­چنین مشکلی وجود دارد.

در کانادا، یک طغیان بیماری سیستم عصبی شبیه به آلزایمر بین مردمی که صدف ­های آلوده شده با دموییک اسید را خورده بودند، اتفاق افتاد. این ماده شیمیایی مانند مواد موجود در سبزی­ های مخصوص آفریقایی، کارکرد گلوتامات را مختل می­ کند. در حالی که این سم­ ها عامل شایع دمانس نیستند اما می ­توانند سرنخ ­هایی در مورد مکانیسم­ های آسیب سلولی در آلزایمر در اختیار ما بگذارند.

ویروس ­ها: در بعضی از بیمار ی­های سیستم عصبی، یک ویروس متهم به در کمین بودن برای آماده شدن شرایط مختلف برای آغاز فعالیت خود است که این نهفتگی می ­تواند دهه ­ها طول بکشد. برای سال­ های سال دانشمندان در جست­وجوی یک ویروس یا دیگر عوامل عفونی برای ایجاد آلزایمر بوده ­اند.

این فرضیه تا حدودی برای پذیرفتن غیرممکن بوده است، اگرچه در اواخر دهه ۱۹۸۰ اطلاعاتی در یک مطالعه بدست آمد که این نظریه را زنده نگه داشت. یک تحقیق گسترده ­تر در حال حاضر در حال انجام است.

ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com