آلزایمر و ژنتیک / هیچکس علت دقیق آلزایمر را نمی داند اما دانشمندان از نقش ژن ها در این بیماری اطمینان دارند. برای سال های زیادی دانشمندان در پی پیدا کردن ژن های ویژه برای مستعد کردن افراد در زمینه بیماری آلزایمر بودند. سرنخ های نصفه و نیمه ای پیدا شده است اما دانشمندان برای فهم کامل نقش ژن ها به مطالعات بیشتری نیاز دارند.
ژنها ساختارهای پایه ای هستند که به صورت مستقیم تمام جنبه های جسمانی شما و نحوه رفتار کردن شما را کنترل می کنند. آنها نسخه هایی هستند که به بدنتان می گویند چشم هایتان چه رنگی باید باشند و یا شاید شما را مستعد به بعضی بیماری ها کنند. شما ژن هایتان را از والدینتان می گیرید. آنها در رشته های بلندی از DNA به نام کروموزوم تقسیم می شوند. هر انسان سالمی در هر سلول دارای ۴۶ کروموزوم است که ۲۳ جفت هستند که معمولاً هر یک از جفت کروموزوم ها را از یکی از والدین دریافت می کند.
دانشمندان شواهدی مبنی بر ارتباط ژن های روی ۴ کروموزوم (۱،۱۴،۱۹،۲۱) با بیماری آلزایمر پیدا کرده اند. یکی از ارتباطات مربوط به یک ژن به نام ژن APOE روی کروموزوم ۱۹ است و مربوط به آلزایمر دیرهنگام است. این شایع ترین نوع آلزایمر است و افراد را در بالای ۶۵ سالگی مبتلا می کند. تحقیقات زیادی در سرتاسر دنیا انجام شده است که نشان دهنده افزایش خطر ابتلا به آلزایمر در افراد دارای نوع خاصی از ژن APOE به نام APOE4 هستند. اما این ارتباط به طور کاملاً واضح روشن نشده است. بعضی از افرادی که ژن APOE4 را دارند به آلزایمر مبتلا نمی شوند. همچنین افراد دیگر که ژن APOE4 ندارند، بیماری آلزایمر را تجربه می کنند. به عبارت دیگر، عقاید اینگونه است که در حالی که ژن APOE4 اثرات قطعی روی افزایش خطر احتمال ابتلا به آلزایمر داردولی کسی که دارای این ژن است، حتماً آلزایمری نمی شود. دانشمندان به تحقیقات بیشتری در این زمینه نیاز دارند.
آلزایمر در بعضی از خانواده ها به صورت زودهنگام و قوی حمله می کند. این وضعیت به قدری مشهود است که کارشناسان آن را به طور کلی از بیماران آلزایمر جدا کرده اند و به آن آلزایمر خانوادگی زودهنگام می گویند.
با مطالعه DNA این خانواده ها، محققان نقص هایی در ژنهای کروموزوم های ۱ و ۱۴ در خیلی از این افراد پیدا کرده اند. تعداد کمی از این خانواده ها، تفاوت هایی در یک ژن در کروموزوم ۲۱ داشته اند.
این ژن کروموزوم ۲۱ یک نشانه و سرنخ جالب برای بیماری آلزایمر است زیرا این کروموزم با سندروم داون هم مرتبط است. افراد با سندروم داون یک رونوشت اضافه از کروموزوم ۲۱ دارند. این افراد با افزایش سن، علائمی از آلزایمر خواهند داشت، در سنی جوانتر از دیگر بیماران آلزایمر. در سلول های مغز آنها آسیب هایی مشابه با آسیب های موجود در مغز بیماران آلزایمری دیده می شود. دانشمندان همچنان در حال تحقیقات بیشتر برای درک ارتباط این دو وضعیت هستند.
تعداد کمی از محققان معتقدند مطالعه بر روی ژن ها می تواند برای پیدا کردن علت آلزایمر کافی باشد. اما دیگران می گویند به غیر از ژن ها عوامل دیگری برای آلزایمر وجود دارند. تحقیقات بیشتر نقش ژن ها، سبک زندگی، عادت ها و عوامل موجود در محیط را برای ابتلای مردم به آلزایمر، روشن تر خواهند کرد.
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com