کاردرمانی کودکان بیش فعال

کاردرمانی کودکان بیش فعال

نقص توجه – بیش فعالی می تواند بر هر بخش از زندگی کودک اثر بگذارد. برای کودکان مبتلا به نقص توجه – بیش فعالی انجام کارهای زیر سخت تر است:

• تمرکز در مدرسه
• امتحان دادن
• انجام دادن تکالیف
• کنار آمدن با همسالان
• حتی کارهای روزانه، مثل لباس پوشیدن یا انجام تکالیف، می تواند دشوار تر شود.

دارو و درمان می تواند به کودکان مبتلا به نقص توجه – بیش فعالی کمک کند که در مدرسه همپای بچه های دیگر پیشرفت کنند و رفتارهای مشکل دار خود را کنترل کنند. با این حال این درمان ها ممکن است هر مسئله ای را تحت پوشش قرار ندهد.

خوردن قرص ضرورتا کمک نمی کند که کودکان دوش بگیرند، کیف خود را مرتب کنند یا روتختی خود را صاف کنند.

برای کمک به مهارت های روزانه و نیز بی توجهی و دیگر رفتار های نقص توجه – بیش فعالی شما ممکن است بخواهید که برای کودک خود از کاردرمانگر کمک بگیرید.

کاردرمانگر چه فردی است؟

کاردرمانگر یا OT به کودکان مبتلا به نقص توجه – بیش فعالی کمک می کند که مهارت های خاصی را بهبود دهند مثل:

• سازمان دهی
• هماهنگی فیزیکی
• کارآمدی در تکالیف روزانه

کاردرمانگران نوعا مدرک لیسانس دارند. آن ها در رشته خود مدرک دارند و در استانی که کار می کنند، مجوز گرفته اند.

یک کاردرمانگر ممکن است در بیمارستان، کلینیک یا به صورت خصوصی کار کند. بعضی کاردرمانگران در مدرسه کار می کنند.

چطور کاردرمانگر پیدا کنیم؟

معمولا پزشک کودک شما لیستی از کاردرمانگران خوب در ناحیه شما را خواهد داشت. زمانی که شما در پروسه  انتخاب کاردرمانگر هستید، این سوالات را بپرسید:

• چه نوع آموزشی دارید؟
• آیا مدرک و مجوز کار خود را در این استان دارید؟
• آیا آموزش خاصی در کاردرمانی کودکان دیده اید یا فقط کاردرمانگر هستید؟
• چه مقدار تجربه کار با کودکان مبتلا به ADHD دارید؟
• چطور کودکم را  ارزیابی خواهید کرد؟
• چه اهداف درمانی را توصیه می کنید؟
• چه نوع درمانی برنامه شما ارائه خواهد کرد؟

کاردرمانگری که شما انتخاب می کنید باید روی نیازهای کودک شما تمرکز کند و به نگرانی های شما گوش دهد. مطمئن شوید که با درمانگر احساس راحتی دارید، قبل از اینکه پروسه ارزیابی را شروع کنید.

جلسه کاردرمانی

اولین کاری که درمانگر انجام می دهد، ارزیابی کودک است.

طی ارزیابی، درمانگر بررسی می کند که چطور ADHD بر کودک شما اثر می گذارد:

• کار مدرسه
• زندگی اجتماعی
• توانایی عملکرد در خانه

کاردرمانگر همینطور ارزیابی استانداردی انجام خواهد داد تا توانایی ها و ضعف های کودک شما را بررسی کند.

سپس کاردرمانگر استراتژی هایی برای پرداختن به این مسائل توصیه خواهد کرد.

طی جلسات درمانی، کاردرمانگران و کودک شما ممکن است:

• بازی هایی مثل گرفتن توپ یا زدن توپ برای بهبود هماهنگی انجام دهند.
• فعالیت هایی برای برطرف کردن عصبانیت و تهاجم انجام دهند.
• راه های جدیدی برای انجام تکالیف روزانه مثل مسواک زدن، لباس پوشیدن یا غذا خوردن یاد بگیرند.
• تکنیک هایی برای بهبود تمرکز امتحان کنند.
• مهارت های دست نویسی را تمرین کنند.
• به سراغ مهارت های اجتماعی بروند.
• روی مدیریت زمان کار کنند.
• سیستم های سازمانی برای کلاس و خانه ایجاد کنند.

درمان حسی

کاردرمانگران ممکن است کودک شما را از نظر مسئله ای به نام اختلال پردازش حسی بررسی کنند.

کودکان مبتلا به ADHD گاهی مشکلاتی بیش از همتاهای خود برای پردازش تصاویر، صداها، بوها و محرک های دیگر دارند. اما بحث درباره این وجود دارد که آیا این اختلال واقعی است یا خیر.

آکادمی آمریکایی کودکان باور دارد که مشکلات پردازش حسی وجود دارد اما این را اختلال مجزایی نمی داند.

بیشتر افراد می توانند صدای سیفون توالت یا موتور برق را نادیده بگیرند. اما برای کودکان مبتلا به نقص توجه – بیش فعالی این صداها بمباران شدیدی برای حس ها به حساب می آیند.

بعضی کودکان مبتلا به ADHD از تحریک بیش از حد دوری می کنند. دیگران حتی بیشتر تحریک می جویند. آن ها کسانی هستند که می توانند مدام تاب بخورند و بچرخند.

برای کمک به کودکان ADHD که اختلالات پردازش حسی دارند، کاردرمانگر از تکنیکی به نام درمان یکپارچگی حسی استفاده می کند.

در این تکنیک درمانگر به سازمان دهی مجدد سیستم حسی کودک با استفاده از موارد زیر کمک می کند:

• فشار عمیق مثل ماساژ یا استفاده از جلیقه سنگین یا پتو
• حرکات ریتمیک و تکراری مثل تاب، یا توپ ورزشی
• بافت های مختلف برای بهبود  لمس کودک

کاردرمانی می تواند بخشی از درمان کلی برای نقص توجه – بیش فعالی باشد که شامل دارو و رفتار درمانی می باشد.

تحقیق روی اختلال پردازش حسی هنوز بسیار جدید است. شواهدی وجود دارد که این تکنیک می تواند به بهبود رفتارهایی مثل تکانشگری و بیش فعالی کمک کند. اما بیشتر متخصصان معتقد هستند که کاردرمانی برای کمک در درمان ضعف در هماهنگی و سازماندهی که متداولا در کودکان مبتلا به ADHD مشاهده می شود، مناسب تر از همه است.

ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com