فیبر طبیعی و موادمغذی گیاهی موجود در کرفس با سلامت دستگاه گوارش در ارتباط است. مصرف یک عدد ساقه کرفس در رژیم غذایی ۲۰۰۰ کالری، ۴ درصد از ارزش روزانه فیبر را برای بدن فراهم می کند. کرفس حاوی فیبر محلول و نامحلول است، بنابراین مصرف آن می تواند با جلوگیری از ابتلا به یبوست به تسهیل هضم و جذب موادمغذی کمک کند. کرفس همچنین حاوی موادشیمیایی با منشاء گیاهی بوده که ممکن است در کاهش خطر ابتلا التهاب و زخم معده موثر باشد.
ماهیچه های دیواره ی روده کوچک برای ایجاد دو حرکت متفاوت منقبض می شوند. حرکات لوله گوارشی یا پریستالسی به مجموعه حرکات موجود در طول لوله گوارشی از مری تا راست روده گفته شده که شامل حرکت دادن تمامی مواد بلعیده شده از راه دهان تا خروج آن از مقعد است. همچنین در روده کوچک انقباض ماهیچه ها به سرعت و به صورت تصادفی در بخش هایی از روده بوده که موادغذایی در آنجا با یکدیگر مخلوط می شوند. این عمل به آنزیم ها برای تجزیه موادمغذی کمک می کند، همچنین اطمینانی برای تماس داشتن با بخش هایی از روده کوچک است که مواد مغذی جذب جریان خون می شوند.
باکتری های موجود در روده بزرگ برخی از فیبرهای محلول موجود در کرفس را تخمیر می کنند. تخمیر باعث تولید مقدار کمی انرژی و اسیدهای چرب کوتاه زنجیر می شود. یکی از این اسیدهای چرب به نام “بوتیرات” با سلامت عمومی دستگاه گوارش همراه است. براساس “مجله جهانی گاستروانترولوژی” این اسیدچرب به جلوگیری از ایجاد التهاب در دیواره روده بزرگ کمک کرده و در حفظ سد سالم سیستم گوارش موثر است.
براساس مطالعه انجام شده بر روی موش های آزمایشگاهی که در مجله زیست شناسی دارویی به چاپ رسید، عصاره کرفس محافظ دیواره های معده بوده و در کاهش خطر زخم معده موثر است. طبق یافته های این مطالعه، عصاره کرفس حاوی فلاونوئید ها و تانن ها است. همچنین براساس مرکز پزشکی دانشگاه مریلند، فلاونوئیدهای موجود در کرفس از رشد باکتری های عامل ورم و التهاب معده جلوگیری می کنند.
ترجمه شده از وب سایت: www.livestrong.com