واژینوز باکتریایی معمولا عفونت باکتریایی خفیفی است که در زنان و در خانم هایی که از نظر باروری فعال هستند، رخ می دهد. اگر چه این عفونت در بیشتر موارد مشکلی ایجاد نمی کند و خودمحدود است، ولی نمی تواند فرد را در معرض اختلالات جنسی و عوارض طبی خاصی قرار دهد.
ترشحات واژن معمولا سفید شیری، آبکی هستند و خارش و سوزش در اطراف ناحیه ی واژن وجود دارد.
عوامل زیادی با آن در ارتباط هستند، از جمله وجود چند شریک جنسی و یا رابطه جنسی محافظت نشده.
درمان آنتی بیوتیکی برای این مشکل درمان انتخابی است که باعث بهبود کامل بیمار می شود.
خانم هایی که در سنین بچه دار شدن هستند و خانم های بارداری بیشتر در معرض این عفونت باکتریایی قرار دارند.
عوامل خطر آن عبارتند از:
تعادل مشخصی بین باکتری های طبیعی بدن (فلور نرمال) ( مثل لاکتوباسیل) و برخی باکتری های مضر ( مثل بی هوازی ها) وجود دارد که می تواند به حفظ PH در یک محدوده ی خاص و مشخص کمک کند.
وقتی که تعداد باکتری های مفید کاهش می یابد و باکتری های مضر و آسیب رسان رشد کرده و تکثیر می شوند، واژینوز باکتریایی ایجاد می شود که واژینوز بی هوازی هم نام دارد.
هر عاملی که باعث عدم تعادل بین این دو نوع باکتری می شود، واژینوز باکتریایی ایجاد می کند.
تنها در معدودی از خانم های مبتلا به این بیماری علائم و نشانه های عفونت را می بینیم و در اکثر آن ها هیچ شکایتی دیده نمی شود.
این علائم احتمالی عبارتند از:
اگر این مشکل درمان نشود و یا واژینوز باکتریال در خانم های باردار رخ دهد، ممکن است عوارض جدی حادث شود، که عبارتند از:
آنتی بیوتیک ( قرص های خوراکی) ممکن است تجویز شود. دوز آن به شدت عفونت وابسته است و این که فرد باردار هست یا که خیر
استفاده از کرم ها و ژل های واژینال مثل کلیندامایسین
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com